Posłonek rozesłany nagi

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Posłonek rozesłany nagi
Ilustracja
Systematyka[1][2]
Domena

eukarionty

Królestwo

rośliny

Podkrólestwo

rośliny zielone

Nadgromada

rośliny telomowe

Gromada

rośliny naczyniowe

Podgromada

rośliny nasienne

Nadklasa

okrytonasienne

Klasa

Magnoliopsida

Nadrząd

różopodobne

Rząd

ślazowce

Rodzina

czystkowate

Rodzaj

posłonek

Gatunek

posłonek rozesłany

Podgatunek

posłonek rozesłany nagi

Nazwa systematyczna
Helianthemum nummularium (L.) Mill. subsp. glabrum (W.D.J. Koch) Wilczek
Annuaire Conserv. Jard. Bot. Genève 21: 453 1922[3]
Synonimy
  • Helianthemum glabrum (W.D.J.Koch) A.Kern.
  • Helianthemum nitidum Clementi
  • Helianthemum vulgare var. glabrum W.D.J.Koch
  • Helianthemum vulgare subsp. glabrum Koch[3]

Posłonek rozesłany nagi[4] Helianthemum nummularium (L.) Mill. subsp. glabrum (W.D.J. Koch) Wilczek – podgatunek[4] rośliny wieloletniej należący do rodziny posłonkowatych. Według niektórych autorów uważany jest za oddzielny gatunek – posłonek nagi. Na stanowiskach naturalnych w Polsce występuje wyłącznie w Tatrach. Jest rośliną rzadką[5].

Morfologia[edytuj | edytuj kod]

Pokrój
Półkrzew o zimozielonych liściach, osiągająca wysokość do 30 cm. Podgatunek trudny do odróżnienia od posłonka rozesłanego wielkokwiatowego. Zewnętrznie różni się od niego tylko owłosieniem liści[5].
Liście
Ulistnienie naprzeciwległe. Liście z przylistkami, eliptyczne lub szerokolancetowate, połyskujące, długości 15-40 mm i szerokości do 14 mm. Charakterystyczną cechą gatunkową jest brak owłosienia liści i kielicha kwiatów. Włoski występować mogą jedynie na nerwie dolnej strony blaszki liściowej[5].
Kwiaty
Duże, pojedyncze. Działki kielicha na nerwach są owłosione długimi włosami, między nerwami są nagie, lub tylko słabo owłosione. Kielich trwały. Wewnętrzne działki mają długość 7-10 mm. 5 Płatków korony o żółtej barwie i długości 10-18 mm. Liczne pręciki na długich i cienkich nitkach, słupek z pojedynczą szyjką[5].
Owoc
Pękająca 3 klapami torebka z niełupkami[5].

Biologia i ekologia[edytuj | edytuj kod]

 Zobacz też: Rośliny tatrzańskie.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Michael A. Ruggiero i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI10.1371/journal.pone.0119248, PMID25923521, PMCIDPMC4418965 [dostęp 2020-02-20] (ang.).
  2. Peter F. Stevens, Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2010-02-11] (ang.).
  3. a b The Plant List. [dostęp 2017-01-26].
  4. a b Zbigniew Mirek, Halina Piękoś-Mirkowa, Adam Zając, Maria Zając: Flowering plants and pteridophytes of Poland. A checklist. Krytyczna lista roślin naczyniowych Polski. Instytut Botaniki PAN im. Władysława Szafera w Krakowie, 2002. ISBN 83-85444-83-1.
  5. a b c d e f Władysław Szafer, Stanisław Kulczyński: Rośliny polskie. Warszawa: PWN, 1953.
  6. Władysław Matuszkiewicz: Przewodnik do oznaczania zbiorowisk roślinnych Polski. Warszawa: Wyd. Naukowe PWN, 2006. ISBN 83-01-14439-4.