Powiat wigierski

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Powiat wigierski (niem. Wigrischer Kreis) – powiat z siedzibą w Wigrach istniejący w latach 1795–1807 w departamencie białostockim Prus Nowowschodnich oraz w latach 1807-1808 w departamencie łomżyńskim Księstwa Warszawskiego.

W 1800 w skład powiatu wchodziło 18 miast: Bakałarzewo, Berżniki, Filipów, Jeleniewo, Krasnopol, Lejpuny, Liszków, Łoździeje, Metele, Mirosław, Przerośl, Puńsk, Sejny, Sereje, Suwałki, Szczebra, Wiejsieje, Wiżajny. W 1807 powiat wigierski ze stolicą w Sejnach wszedł w skład departamentu łomżyńskiego w Księstwie Warszawskim[1], zaś w maju 1808, po odłączeniu parafii w Wigrach, przekształcony został w powiat sejneński[2].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ Dziennik Praw. Numer Drugi. W: Dziennik Praw od Nru 1 do Nru 12. Warszawa: 1810, s. 25.
  2. ↑ Dziennik Praw. Numer Trzeci. W: Dziennik Praw od Nru 1 do Nru 12. Warszawa: 1810, s. 64.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • August Karl von Holsche: Geographie und Statistik von West- Süd- und Neu- Ostpreußen: nebst einer kurzen Geschichte des Königreichs Polen bis zu dessen Zertheilung. Bd. 1. Berlin: Friedirch Maurer, 1800, s. 437-444. (niem.).
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Powiat_wigierski&oldid=72397014”