Prawo Mierscheida

Prawo Mierscheida (niem. Mierscheid-Gesetz) – empiryczna zasada prognozowania wyników wyborczych SPD, ogłoszona jako żart 14 lipca 1983 w organie SPD Vorwärts. Artykuł został podpisany nazwiskiem mitycznego, w rzeczywistości nigdy nieistniejącego członka Bundestagu, Jakoba Mierscheida, którego nazwisko dało prawu nazwę.

Prawo jest sformułowane następująco:

Wynik wyborczy SPD mierzony w procentach odpowiada wielkości rocznej produkcji stali w roku wyborczym (w starych krajach związkowych) mierzonej w milionach ton.

Dokładność prawa potwierdziła się ostatnio w wyborach w roku 2002. Produkcja stali w 2002 wyniosła 38,6 milionów ton, podczas gdy SPD osiągnęła wynik 38,5%.

Również w poprzednich latach prawo się w przybliżeniu sprawdzało – za czasów rządów Kohla produkcja stali była niewielka, podobnie wyniki wyborcze SPD. W 1998 produkcja wzrosła do 38,45 mln ton, zaś SPD wygrała wybory z wynikiem 40,9%.

Dopiero w roku 2005 po raz pierwszy prognoza wedle prawa Mierscheida wykazała duże odchylenie – produkcja wyniosła około 40 mln ton, podczas gdy SPD zyskała 34,2%. Niektórzy komentatorzy uznają, że należy liczyć wynik SPD łącznie z Die Linkspartei., z której list startowali członkowie WASG, którzy odeszli wcześniej z SPD.

Żartobliwe prawo jest uważane, zwłaszcza przez ośrodki sondaży wyborczych, za metodycznie niewłaściwe, jednak dziwnym zbiegiem okoliczności prawie zawsze się sprawdza. Funkcjonuje przy tym bez żadnych przeliczeń ani parametrów korygujących.

Linki zewnętrzne

• 19 lat prawa Mierscheida na oficjalnej stronie Bundestagu (pdf) (niem.)
• Helmut Norpoth/Thomas Gschwend – Against All Odds? (pdf). sowi.uni-mannheim.de. [zarchiwizowane z tego adresu (2004-01-05)]. (ang.)
• Leksykon Wahlrecht.de – prawo Mierscheida (niem.)
• Wywiad z Mierscheidem w taz (18 lipca 2005) (niem.)