Prawy Kocioł

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Widok z Mięguszowieckich Szczytów

Prawy Kocioł (niem. Rechter Kessel, słow. Pravý kotol, węg. Jobboldali-katlan[1]) – niewielki kocioł w masywie Niżnich Rysów w Tatrach Polskich. Znajduje się w ich zachodniej depresji opadającej z przełączki między trzecim i czwartym (najbardziej północnym) wierzchołkiem Niżnich Rysów. Kocioł znajduje się powyżej pierwszego progu tej depresji i jest najgłębiej wciętym jej miejscem. Po prawej (patrząc od dołu) stronie wznosi się nad nim ściana Skrajnej Tomkowej Igły o wysokości dochodzącej do 200 m, po lewej grzęda opadająca z północnego wierzchołka Niżnich Rysów. Kocioł jest łatwy do przejścia, częściowo płytowy, częściowo piarżysty. Górą zamknięty jest płytowym progiem o wysokości około 30 m[2].

Autorem nazwy kotła jest Władysław Cywiński[2].

Drogi wspinaczkowe[edytuj | edytuj kod]

Przez depresję z Prawym Kotłem prowadzi droga wspinaczkowa. Inna droga trawersuje dolną część Prawego Kotła[2].

  1. Prawą depresją; III, jeden wyciąg IV, jedno miejsce V w skali tatrzańskiej, czas przejścia 6 godz.
  2. Dolny trawers z Wyżniego Białczańskiego Żlebu przez północno-zachodnią ścianę i zachodnią grzędę na Bulę pod Rysami; 0, 0+, kilka miejsc I, dwa miejsca II, 45 min[2].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Tatry Wysokie. Czterojęzyczny słownik nazw geograficznych [online] [dostęp 2020-02-21] [zarchiwizowane z adresu 2006-09-24].
  2. a b c d Władysław Cywiński, Rysy. Przewodnik szczegółowy, tom 9, Poronin: Wydawnictwo Górskie, 2001, ISBN 83-7104-027-X