Prewencja rentowa

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Prewencja rentowa – działanie prowadzone przez Zakład Ubezpieczeń Społecznych mające na celu leczenie ludzi pobierających od dłuższego czasu (min. 30 dni) zasiłek chorobowy lub świadczenie rehabilitacyjne i mających realną szansę na odzyskanie zdolności do pracy. Najczęściej są to ludzie cierpiący na choroby układu krążenia lub schorzenia układu ruchu[1]. ZUS ma za zadanie wspierać ubezpieczonych, aby zminimalizować wydatki na świadczenia z tytułu niezdolności do pracy. W tym orzeka, a następnie kieruje na rehabilitację leczniczą i pokrywa część kosztów tej rehabilitacji. Zadaniem Zakładu Ubezpieczeń Społecznych jest również przeprowadzanie badań na temat przyczyn inwalidztwa (wynikłego z tytułu wypadków przy pracy lub chorób zawodowych) oraz finansowe wspieranie badań naukowych dotyczących tych kwestii[2].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Wymiary polityki społecznej, Olga Kowalczyk (red.), Stanisław Kamiński (red.), Krystyna Gilga, Wrocław: Wydawnictwo Uniwersytetu Ekonomicznego we Wrocławiu, 2009, ISBN 978-83-7011-923-2, OCLC 316583257.
  2. Nowelizacja ustawy o organizacji i finansowaniu ubezpieczeń społecznych uchwalona w czerwcu 1995 roku (DzU 1995, nr 100, poz. 46.)

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Wymiary polityki społecznej, Olga Kowalczyk (red.), Stanisław Kamiński (red.), Krystyna Gilga, Wrocław: Wydawnictwo Uniwersytetu Ekonomicznego we Wrocławiu, 2009, ISBN 978-83-7011-923-2, OCLC 316583257.
  • Nowelizacja ustawy o organizacji i finansowaniu ubezpieczeń społecznych uchwalona w czerwcu 1995 roku (DzU 1995, nr 100, poz. 46).