Publiusz Witeliusz (ojciec)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Publiusz Witeliusz – rycerz rzymski, dziad cesarza Aulusa Witeliusza.

Pochodził z Nucerii (obecnie Nocera). Swetoniusz zebrał sprzeczne informacje na temat jego pochodzenia. Według książeczki Kwintusa Elogiusza (dedykowanej Kwintusowi, synowi Publiusza) Witeliusze mieli pochodzić od Fauna, króla Aboryginów i Witelii, czczonej jako bogini. Z kolei inni autorzy (m.in. Kasjusz Sewerus) twierdzili, że protoplasta rodu Witeliuszów był szewcem, jego syn, dorobiwszy się na zakupie wystawionych przez państwo na licytację przedmiotów, ożenił się z prostytutką; z kolei ich syn miał osiągnąć stopień rycerza rzymskiego.

Publiusz był zarządcą dóbr Oktawiana Augusta. Pozostawił czterech synów, którymi byli:

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Swetoniusz, Witeliusz 1-2, (w:) Swetoniusz, Żywoty Cezarów, tłum. J. Niemirska-Pliszczyńska, Wrocław - Warszawa - Kraków 1965, s. 399-400.