Publiusz Witeliusz (syn)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Publiusz Witeliusz - rzymski urzędnik.

Był synem Publiusza (I), bratem Aulusa, Kwintusa i Lucjusza, stryjem późniejszego cesarza Witeliusza.

Po śmierci Germanika występował jako oskarżyciel jego domniemanego zabójcy Pizona. Później, jeszcze przed 14 rokiem, został pretorem. Następnie, około 18/19 roku był prokonsulem Bitynii.

Oskarżony o udział w spisku Sejanusa, został oddany pod dozór swojego brata. Próbował popełnić samobójstwo, podcinając sobie żyły, jednak na namowy rodziny pozwolił sobie przewiązać żyły i ocalić życie.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Swetoniusz, Witeliusz 2, (w:) Swetoniusz, Żywoty Cezarów, tłum. J. Niemirska-Pliszczyńska, Wrocław - Warszawa - Kraków 1965, s. 400.