Pyronema omphalodes

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Pyronema omphalodes
Ilustracja
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

grzyby

Typ

workowce

Klasa

kustrzebniaki

Rząd

kustrzebkowce

Rodzina

Pyronemataceae

Rodzaj

Pyronema

Gatunek

Pyronema omphalodes

Nazwa systematyczna
Pyronema omphalodes (Bull.) Fuckel
Jb. nassau. Ver. Naturk. 23-24: 319 (1870) [1869-70]

Pyronema omphalodes (Bull.) Fuckel – gatunek grzybów z rodziny Pyronemataceae[1].

Systematyka i nazewnictwo[edytuj | edytuj kod]

Pozycja w klasyfikacji według Index Fungorum: Geopyxis, Pyronemataceae, Pezizales, Pezizomycetidae, Pezizomycetes, Pezizomycotina, Ascomycota, Fungi[1].

Po raz pierwszy takson ten opisał w 1791 r. Jean Baptiste François Bulliard, nadając mu nazwę Peziza omphalodes. Obecną, uznaną przez Index Fungorum nazwę nadał mu w 1870 r. Leopold Fuckel[1]. Ma około 20 synonimów. Niektóre z nich:

  • Pyronema confluens Tul. & C. Tul. 1865
  • Tapesia omphalodes (Bull.) Quél. 1886[2].

Polska nazwa według M.A. Chmiel[3].

Morfologia[edytuj | edytuj kod]

Askokarpy: Typu apotecjum. Zwykle wyrastają gromadnie, często zachodząc na siebie i zrastając się. Pojedynczy owocnik ma średnicę 0,5–2 mm, jest płaski, soczewkowaty, pomarańczowo-czerwony do łososiowo-różowego, bez trzonka, pod spodem zwykle z dobrze rozwiniętą białą grzybnią (subikulum)[4].

Cechy mikroskopowe

Worki cylindryczne, ośmiozarodnikowe, jednorzędowe, nieamyloidalne, z wieczkiem (operculus). Askospory szeroko elipsoidalne, gładkie, bez gutuli, szkliste, 11–15 × 6,5–8,5 µm. Parafizy cylindryczne, septowane i lekko pogrubione u wierzchołka[4][5].

Występowanie[edytuj | edytuj kod]

Gatunek kosmopolityczny występujący na wszystkich kontynentach poza Antarktydą[6]. W Polsce M.A. Chmiel w 2006 r. przytoczyła 9 stanowisk[3]. Aktualne stanowiska podaje także internetowy atlas grzybów. Znajduje się w nim na liście gatunków zagrożonych i wartych objęcia ochroną[7].

Naziemny grzyb wypaleniskowy, saprotrof[3]. Występuje na spalonej glebie i spalonych szczątkach drzewnych w niedługim czasie po pożarach lasów lub wypaleniskach po ogniskach[8].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c Index Fungorum [online] [dostęp 2023-12-08] (ang.).
  2. Species Fungorum [online] [dostęp 2023-12-08] (ang.).
  3. a b c Maria Alicja Chmiel, Krytyczna lista wielkoowocnikowych grzybów workowych Polski, Kraków: W. Szafer Institute of Botany PAN, 2006, s. 108, ISBN 978-83-89648-46-4.
  4. a b J. Breitenbach, F. Kraenzlin, Fungi of Switzerland 1 – Acomycota, 1981.
  5. Pyronema omphalodes [online], California Fungi [dostęp 2023-12-08] (hiszp.).
  6. Występowanie Pyronema omphalodes na świecie (mapa) [online], gbif.org [dostęp 2023-12-08].
  7. Aktualne stanowiska Pyronema omphalodes w Polsce [online], grzyby.pl [dostęp 2023-12-08].
  8. Michael Wood, Fred Stevens, California Fungi – Pyronema omphalodes [online], California Fungi [dostęp 2023-12-08].