Róża Godula-Węcławowicz

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Róża Godula-Węcławowicz
Państwo działania

 Polska

doktor habilitowany nauk humanistycznych
Specjalność: etnografia Polski, etnologia/antropologia miasta[1]
Doktorat

21 grudnia 1984[1]

Habilitacja

19 grudnia 2006[1]

Róża Godula-Węcławowiczpolska etnografka, dr hab. nauk humanistycznych, profesor nadzwyczajny Instytutu Archeologii i Etnologii Polskiej Akademii Nauk[1].

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

21 grudnia 1984 obroniła pracę doktorską Krążenie darów w ludowych obrzędach cyklu zimowego, 19 grudnia 2006 habilitowała się na podstawie pracy zatytułowanej "Onego czasu, gdy święty Wojciech ..." czyli rzecz o mityzacji Sławnikowicza[1]. Objęła funkcję adiunkta w Instytucie Etnologii i Antropologii Kulturowej na Wydziale Historycznym Uniwersytetu Jagiellońskiego[1].

Piastuje stanowisko profesora nadzwyczajnego Instytutu Archeologii i Etnologii Polskiej Akademii Nauk, oraz członka Komitetu Nauk Etnologicznych I Wydziału Nauk Humanistycznych i Społecznych Polskiej Akademii Nauk, a także przewodniczącego II Wydziału Historycznego i Filozoficznego Polskiej Akademii Umiejętności[1].

Publikacje[edytuj | edytuj kod]

  • 2008: Wspomnienie o profesorze Romanie Reinfussie w dziesięciolecie śmierci = Remembering professor Roman Reinfuss on the tenth anniversary of his death[2]
  • 2009: Tam za Wisłą, pod górą Lasoty : czytanie znaczeń miejsca[2]
  • 2016: Uniwersytet Jagielloński : powojenna rekonstrukcja formy, treści, rytuału[2]
  • 2017: Kraków : od mitu do marki miasta[2]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d e f g Dr hab. Róża Godula-Węcławowicz, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI PIB) [dostęp 2019-10-19].
  2. a b c d Godula-Węcławowicz, Róża. katalogi.bn.org.pl. [dostęp 2019-10-19].