Przejdź do zawartości

Różyn (obwód żytomierski)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Różyn
Ilustracja
Pałac w Różynie
Herb Flaga
Herb Flaga
Państwo

 Ukraina

Obwód

 żytomierski

Rejon

różyński

Populacja (2018)
• liczba ludności


4599[1]

Nr kierunkowy

+380 4138

Kod pocztowy

13600

Położenie na mapie obwodu żytomierskiego
Mapa konturowa obwodu żytomierskiego, na dole po prawej znajduje się punkt z opisem „Różyn”
Położenie na mapie Ukrainy
Mapa konturowa Ukrainy, blisko centrum u góry znajduje się punkt z opisem „Różyn”
Ziemia49°43′24″N 29°13′17″E/49,723333 29,221389

Różyn (ukr. Ружин) – osiedle typu miejskiego na Ukrainie, w obwodzie żytomierskim, siedziba władz rejonu różyńskiego.

Leży na Wyżynie Naddnieprzańskiej, nad rzeką Rastawicą.

Historia

[edytuj | edytuj kod]

Założony przez litewski, książęcy ród Rużyńskich na miejscu pustyni Szczorbów, nadanej im przez Aleksandra Jagiellończyka.[2]

Siedziba dawnej Gminy Różyn(inne języki) w powiecie skwirskim Gubernia kijowska.

Podczas okupacji hitlerowskiej, we wrześniu 1941 roku Niemcy utworzyli getto dla żydowskich mieszkańców. Przebywało w nim około 1000 osób. 1 marca 1943 roku Niemcy zlikwidowali getto, a Żydów zamordowali[3].

W 1989 liczyło 5370 mieszkańców[4].

W 2013 liczyło 4607 mieszkańców[5].

Zabytki

[edytuj | edytuj kod]
  • zamek wybudowany przez księżną Różyńską w 1611 r. z okrągłymi basztami, otoczony fosą i wałami.
  • pałac wybudowany przez pułkownika Antoniego Złotnickiego na fundamentach zamku[6][7].
  • kościół parafialny pw. Bożego Ciała, ufundowany w 1809 r. przez hr. Józefa Kalinowskiego i jego żonę Emilię, zamknięty przez władze radzieckie w latach 30. XX w. i przebudowany na warsztat samochodowy w 1947, zwrócony wiernym w stanie pełnej dewastacji w 1990 r., przejęty przez ojców paulinów w 1992 r., odnowiony i przywrócony do kultu[8].

Gmina partnerska

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Чисельність наявного населення України на 1 січня 2018 року. Державна служба статистики України. Київ, 2018. стор.30
  2. Rużyn (wiadomości dodane), [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. X: Rukszenice – Sochaczew, Warszawa 1889, s. 47.
  3. Geoffrey P. Megargee (red.), Encyclopedia of camps and ghettos, 1933-1945, t. II, part B, s. 1567.
  4. Всесоюзная перепись населения 1989 г. Численность городского населения союзных республик, их территориальных единиц, городских поселений и городских районов по полу
  5. Чисельність наявного населення України на 1 січня 2013 року. Державна служба статистики України, 2013. [dostęp 2023-09-02]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-09-21)]. (ukr.).
  6. Antoni Urbański Memento kresowe, Warszawa, 1929, s. 64
  7. Studio 2.2.6.1, Różyn nad rzeką Rastawicą, Ukraina / Ukraina / Oferta [online], wankosmos.pl [dostęp 2023-08-09] (pol.).
  8. Rózyn [online], www.potempski.com [dostęp 2023-08-09].

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]