RFID

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
To jest stara wersja tej strony, edytowana przez Paweł Ziemian BOT (dyskusja | edycje) o 22:10, 15 sty 2018. Może się ona znacząco różnić od aktualnej wersji.
Etykieta EPC RFID używana w Wal-Mart
Porównanie rozmiarów naklejki RFID zabezpieczającej płyty DVD ze spinaczem biurowym
Biochip RFID przed wszczepieniem na lewą dłoń
RFID po wszczepieniu

RFID (ang. Radio-frequency identification) – technika, która wykorzystuje fale radiowe do przesyłania danych oraz zasilania elektronicznego układu (etykieta RFID) stanowiącego etykietę obiektu przez czytnik, w celu identyfikacji obiektu. Technika umożliwia odczyt, a czasami także zapis układu RFID. W zależności od konstrukcji umożliwia odczyt etykiet z odległości do kilkudziesięciu centymetrów lub kilku metrów od anteny czytnika. System odczytu umożliwia identyfikację wielu etykiet znajdujących się jednocześnie w polu odczytu.

RFID przytwierdzony do przedmiotu może być jedną z form zabezpieczenia przedmiotów przed ich fałszowaniem.

Działanie systemu

W podstawowej konfiguracji system składa się z:

  • Układu czytnika:
    • czytnika zawierającego nadajnik, odbiornik i dekoder,
    • anteny nadawczo odbiorczej lub dwóch anten: nadawczej i odbiorczej,
  • Układu etykiet zwanych transponderami lub znacznikami składającymi się z:
    • układu elektronicznego, będącego układem scalonym bez obudowy, mogą mieć rozmiary od 0,4 × 0,4 mm, które zazwyczaj nie mają własnego zasilania (pasywne),
    • anteny.

Działanie systemu jest następujące: czytnik za pomocą anteny nadajnika wytwarza falę elektromagnetyczną, ta sama lub druga antena odbiera fale elektromagnetyczne, które są następnie filtrowane i dekodowane, tak by odczytać odpowiedzi znaczników.

Znaczniki pasywne nie posiadają własnego zasilania, gdy znajdą się w polu elektromagnetycznym o częstotliwości rezonansowej układu odbiorczego gromadzą odebraną energię w kondensatorze zawartym w strukturze znacznika. Po odebraniu wystarczającej energii, wysyłana jest odpowiedź zawierająca kod znacznika. W większości zastosowań nadawanie fali ładującej i informującej układ o znalezieniu się w polu czytnika jest przerywane, a transpondery odpowiadają w momentach przerw nadawania. Transponder, nie odpowiada natychmiast, lecz po pewnym czasie, a jeśli odpowiedział i pozostaje w polu fali elektromagnetycznej, to pozostaje nieczynny przez określony czas, co umożliwia odczyt wielu transponderów znajdujących się jednocześnie w polu odczytu.

Najczęściej wykorzystywana jest częstotliwość 125 kHz, pozwalająca na odczyt z odległości nie większej niż 0,5 m, ale bardziej skomplikowane systemy, umożliwiające np. zapis i odczyt informacji, pracują przy częstotliwości 13,56 MHz i zapewniają zasięg od metra do kilku metrów. Inne stosowane częstotliwości pracy – 868…956 MHz, 2,4 GHz, 5,8 GHz – zapewniają zasięg do 3, a nawet 6 m.

Historia

Początki identyfikacji radiowej sięgają lat 40. XX w., gdy pojawiły się urządzenia na bazie wykrywaczy metali. Pierwsze sklepowe systemy antykradzieżowe, oparte na dekodowaniu nalepki z obwodem rezonansowym lub systemy magnetoakustyczne, wykorzystujące namagnesowane blaszki, zaczęły funkcjonować od lat 60. XX w. Pełna identyfikacja radiowa pojawiła się w latach 70. XX w., a pierwszym systemem ogólnie dostępnym był Tiris firmy Texas Instruments.

Standardy RFID

Ze względu na techniczną realizację RFID (rodzaj kodowania, wielkość pamięci znacznika, szybkość transmisji, rozróżnialność wielu znaczników w zasięgu czytnika itp.), występuje wiele różnych standardów:

Tiris
Jeden z pierwszych systemów, oparty na transmisji FM.
Zastosowanie: handel.
Unique
Najprostszy i najpowszechniej stosowany obecnie system RFID. Znaczniki pasywne, zapisywane pierwotnie unikalnym kodem podczas produkcji, obecnie pojawiają się karty zdublowane. Częstotliwość 125 kHz, prędkość transmisji 2 kb/s.
Zastosowanie: kontrola dostępu, rejestracja czasu pracy.
Q5
System wykorzystujący programowalne znaczniki, reagujące np. na określone hasło.
Hitag
Standard do zastosowań przemysłowych, umożliwia zapis i odczyt wiadomości w znacznikach; znaczniki pasywne. Częstotliwość 125 kHz, prędkość transmisji 4 kb/s. Algorytm antykolizyjny, możliwość kodowania danych.
Zastosowanie: systemy pobierania opłat (np. wyciągi narciarskie), systemy oznaczania produktów, znakowanie zwierząt.
Mifare
Standard zawierający możliwość stosowania zarówno prostych znaczników pamięciowych, jak i bardzo skomplikowanych – zawierających procesory obsługujące szyfrowanie. Częstotliwość 13,56 MHz, prędkość transmisji 106 kb/s. Standard opracowany przez firmę Philips.
Zastosowanie: karty bankowe (smart-cards); karty identyfikacyjne; bilety.
Icode
Standard charakteryzujący się bardzo płaskimi znacznikami; znaczniki umożliwiają zapis i odczyt (512 b pojemności). Częstotliwość 13,56 MHz. Możliwość obsługi do 30 znaczników na sekundę.
Zastosowanie: sprzedaż detaliczna, biblioteki, kontrola przepływu przesyłek, ewidencja wyposażenia.

Organizacje standaryzujące

  • EPCglobal
  • Association for Automatic Identification and Data Capture Technologies
  • Auto-ID Labs

Zastosowanie RFID

Zarządzanie opakowaniami zwrotnymi

Wdrożenie systemu RFID do systemu zarządzania opakowaniami zwrotnymi zwiększenia efektywności zarządzania opakowaniami zwrotnymi w łańcuchu dostaw. Wzrastająca skala wykorzystania RFID w procesach logistycznych wpływa na obniżenie kosztów dystrybucji już nie tylko samych opakowań, ale i towarów, do ceny których są przecież ostatecznie doliczane. Niedostateczna dotychczasowa kontrola stanu palet, kratek, piwnych kegów i innych kontenerów skutkowała zwiększonymi stanami zapasów, a także wysokimi kosztami, licznymi błędami i wydłużeniem czasu z racji braku automatyzacji procesów rejestracji. Zastosowanie czytników RFID do potwierdzenia wydań, przyjęć i przesunięć usprawnia lokalizację towarów i sprawdzenie zgodności z zapisem w bazie danych. Co istotne, metki RFID wykorzystywane mogą być na RFID wielokrotnie, aż do momentu utylizacji danego opakowania zwrotnego. Dodatkowo, eliminacja ręcznego ich przeliczania usprawnia na tyle proces zarządzania nimi, że ostatecznie zmniejsza ich liczbę w obiegu. Szczególnie widoczne jest to przy zestawieniu z sytuacją lawinowego zalania rynku opakowaniami jednorazowymi[1].

Zagrożenia

Identyfikatory RFID wzbudzają kontrowersje związane z bezpieczeństwem i prywatnością[2][3]. Technika zdalnego odczytywania danych identyfikacyjnych może prowadzić do niepożądanych efektów, takich jak łatwość dostępu do poufnych danych zapisanych na kartach RFID, czy śledzenie obecności dysponenta takiej karty.

Wykorzystane w sposób niewłaściwy, RFID stanowi zagrożenie dla prywatności konsumentów, doprowadzając do utraty anonimowości kupujących i ograniczenie wolności obywatelskich.

Zobacz też

Przypisy

  1. ↑ http://www.bcc.com.pl/?s=9&nr_zak=13&pn=3, Akademia Wiedzy BCC „RFID w zarządzaniu opakowaniami zwrotnymi”.
  2. ↑ Tomasz Grabowski: Wybrakowane metki – problemy bezpieczenstwa RFID. 2004. [dostęp 2009-02-02].
  3. ↑ Michał Czerniawski: Prawne aspekty identyfikacji z użyciem fal radiowych (RFID), Kwartalnik Prawa Publicznego 3/2010. 2010. [dostęp 2012-03-30].

Linki zewnętrzne

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=RFID&oldid=51578102”