Rachunkowość

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Rachunkowość – system ewidencji gospodarczej ujmujący zdarzenia oraz operacje gospodarcze w mierniku pieniężnym i przekroju poszczególnych podmiotów gospodarczych[1]. Rachunkowość jest sformalizowanym systemem, odzwierciedlającym proces prowadzonej działalności gospodarczej i służy jej ocenie. Podstawowym celem rachunkowości jest dostarczenie prawdziwego i rzetelnego obrazu sytuacji majątkowej i finansowej podmiotu gospodarczego. Przedmiotem rachunkowości jest każde zdarzenie gospodarcze wyrażone w mierniku pieniężnym i wpływające na zmianę sytuacji podmiotu gospodarczego, jego zasoby i wyniki.

Rachunkowość obejmuje trzy główne działy[1]:

Główne odmiany rachunkowości[edytuj | edytuj kod]

Zastosowanie komputerów w rachunkowości spowodowało powstanie nowej formy rachunkowości zwanej rachunkowością komputerową.

Podstawowe zasady rachunkowości[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b rachunkowość, [w:] Encyklopedia PWN [online] [dostęp 2022-11-07].