Raclette
Raclette – potrawa pasterzy alpejskich, przyrządzana z podgrzewanego nad żarem sera. Topniejący od gorąca wygaszonego ogniska ser zeskrobywany jest na talerz i konsumowany z ziemniakami pieczonymi w mundurkach i z pokrajaną cebulą[1].
Pierwotnie raclette była przyrządzana przez szwajcarskich pasterzy na gorących kamieniach ułożonych wokół paleniska, obecnie na małych patelniach[2].
Wywodząca się z kulinarnych tradycji kantonu Valais raclette spożywana jest grupowo (podobnie jak fondue), przy czym panuje dowolność co do urozmaicania tej potrawy według własnego gustu biesiadników. Charakter i nastrój tej konsumpcji stwarza okazję do ożywionych towarzyskich spotkań i jest u Szwajcarów świadectwem podtrzymywania dawnych tradycji społecznych[3].
W szerszym znaczeniu określenie raclette odnosi się do:
- rodzaju produkowanego w Szwajcarii sera;
- sposobu przyrządzenia sera wraz z innymi składnikami;
- urządzenia elektrycznego służącego do przyrządzania raclette, zwykle połączonego z domowym grillem.
Wartości odżywcze[edytuj | edytuj kod]
| Wartości odżywcze Raclette w 100 g[4] | |
| Energia | 244 kcal |
| Białko | 17,19 g |
| Węglowodany | 2,69 g |
| Błonnik pokarmowy | 0,37 g |
| Tłuszcz | 18,35 g |
| Sód | 548 mg |
| Potas | 170 mg |
| Wapń | 469 mg |
| Fosfor | 380 mg |
| Magnez | 23 mg |
| Żelazo | 0,28 mg |
| Cynk | 2,70 mg |
| Miedź | 0,08 mg |
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Maciej E. Halbański: Leksykon sztuki kulinarnej. Warszawa: Wydawnictwo „Watra”, 1987, s. 152, ISBN 83-225-0106-4.
- ↑ Teresa Fisher: Szwajcaria – Przewodnik National Geographic. Wydawnictwo G+J RBA, National Geographic Society, 2012, s. 42, ISBN 978-83-7596-467-7
- ↑ Fabienne Défayes: Raclette comme pratique sociale. „Vallesiana”, 2017.
- ↑ Psychodietetyk, Dietetyk kliniczny Patrycja Czerwiak: Kuchnie świata - Raclette. Fajne Gotowanie, 2022-02-02. [dostęp 2022-02-02].