Raphaël Glorieux
| Data i miejsce urodzenia |
26 stycznia 1929 | |||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
19 sierpnia 1986 | |||||||||
| Dorobek medalowy | ||||||||||
| ||||||||||
Raphaël Glorieux (ur. 26 stycznia 1929 w Quévy-le-Petit, zm. 19 sierpnia 1986 w La Louvière[1]) – belgijski kolarz torowy i szosowy, srebrny medalista torowych mistrzostw świata.
Kariera[edytuj | edytuj kod]
Największy sukces w karierze Raphaël Glorieux osiągnął w 1951 roku, kiedy zdobył srebrny medal w indywidualnym wyścigu na dochodzenie amatorów podczas torowych mistrzostw świata w Mediolanie. W zawodach tych wyprzedził go jedynie Włoch Mino De Rossi, a trzecie miejsce wywalczył kolejny włoski kolarz Guido Messina. Był to jedyny medal wywalczony przez Glorieuxa na międzynarodowej imprezie tej rangi. Wielokrotnie zdobywał medale torowych mistrzostw Belgii, w tym pięć złotych w swej koronnej konkurencji. Startował również w wyścigach szosowych, ale bez większych sukcesów.
Odpadł w ćwierćfinale wyścigu drużynowego na 4000 metrów na dochodzenie na igrzyskach olimpijskich w 1948 w Londynie.
Jego młodszy brat Gabriel również był kolarzem, olimpijczykiem z 1952.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Raphaël Glorieux [online], olympedia.org [dostęp 2023-09-18] (ang.).