Reflacja

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Reflacja – zwiększanie skali inflacji będące reakcją na kształtowanie się cen poniżej kosztów produkcji.

Ekonomia klasyczna[edytuj | edytuj kod]

Według klasycznej teorii ekonomii reflacja stanowi zbiór działań prowadzących do wzrostu popytu i ożywienia działalności gospodarczej oraz zwiększenia zatrudnienia w gospodarce.

Ekonomia liberalna[edytuj | edytuj kod]

Według neoliberalnej teorii ekonomii reflacja jest działaniem szkodliwym i stanowi niesprawiedliwą ingerencję w naturalne mechanizmy rynkowe.

Reflacją były m.in. programy tzw. quantitative easing (poluzowanie polityki pieniężnej) po pęknięciu bańki spekulacyjnej na rynku nieruchomości w USA. Nowo wydrukowane pieniądze zostały przetransferowane do banków, które najwięcej straciły na kredytach hipotecznych.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Leksykon polityki gospodarczej, pod red. Urszuli Kaliny-Prasznic, Oficyna Ekonomiczna, Kraków 2005, s. 206, ISBN 83-89355-61-2.