Reinhard Egger
 Reinhard Egger w 2018 roku | |||||||||||||||||||
| Data i miejsce urodzenia | |||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Klub |
SV Langkampfen[1] | ||||||||||||||||||
| Wzrost |
191 cm[1] | ||||||||||||||||||
| Debiut w PŚ |
30 listopada 2008, Igls (22. miejsce) | ||||||||||||||||||
| Pierwsze punkty w PŚ |
30 listopada 2008, Igls (22. miejsce) | ||||||||||||||||||
| Pierwsze podium w PŚ |
7 grudnia 2013, Whistler (3. miejsce) | ||||||||||||||||||
| Pierwsze zwycięstwo w PŚ |
6 stycznia 2019, Königssee | ||||||||||||||||||
| Dorobek medalowy | |||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||
Reinhard Egger (ur. 11 września 1989 w Wörgl[1]) – austriacki saneczkarz, brązowy medalista mistrzostw świata juniorów w Lake Placid, dwukrotny srebrny medalista mistrzostw świata w Winterbergu.
Kariera[edytuj | edytuj kod]
W 2005 roku rozpoczął starty w Pucharze Świata juniorów, a także wziął udział w mistrzostwach świata juniorów w Winterbergu, na których zajął 18. miejsce w konkurencji jedynek[2][3]. Rok później, na mistrzostwach świata juniorów w Altenbergu był trzynasty w konkurencji jedynek i osiemnasty w konkurencji dwójek (startował w niej z Davidem Schweigerem, który w tej konkurencji był jego stałym partnerem na zawodach tej rangi)[3]. W 2007 roku pojawił się na mistrzostwach świata juniorów w Cesanie, z których wrócił z 11. miejscem w konkurencji dwójek i 17. w konkurencji jedynek[3]. Z rozgrywanych rok później mistrzostw świata juniorów w Lake Placid przywiózł brązowy medal za konkurencję sztafetową, a także 6. miejsce w dwójkach i 10. w jedynkach[3].
30 listopada 2008 roku miał miejsce jego debiut i zarazem zdobycie pierwszych punktów w Pucharze Świata, kiedy to na rozgrywanych w Igls zawodach sezonu 2008/2009 zajął 22. miejsce w konkurencji jedynek[3]. Rok później wystartował w mistrzostwach świata juniorów w Nagano, na których zajął 4. miejsce w jedynkach, 7. w sztafecie i 8. w dwójkach[3]. W 2010 roku, na mistrzostwach Europy w Siguldzie zajął 15. miejsce w konkurencji jedynek[3]. W następnym roku pojawił się na mistrzostwach świata w Cesanie, na których był jedenasty w jedynkach[3]. W 2012 roku wziął udział zarówno w mistrzostwach świata w Altenbergu, jak i w mistrzostwach Europy w Paramonowie. Na tym pierwszym wydarzeniu zajął 21. miejsce w konkurencji jedynek, z kolei z tego drugiego wrócił z jedynkowym 19. miejscem[3]. W 2013 roku, na mistrzostwach Europy w Oberhofie był osiemnasty w konkurencji jedynek, z kolei na mistrzostwach świata w Whistler zajął 21. miejsce w jedynkach[3]. W tym samym roku, 7 grudnia zaliczył pierwsze podium w Pucharze Świata, kiedy to na rozgrywanych w Whistler zawodach sezonu 2013/2014, zajął 3. miejsce w konkurencji sztafetowej. Jego sztafeta, w której startował z Niną Reithmayer, Andreasem Lingerem i Wolfgangiem Lingerem przegrała tylko z ekipami z Niemiec i Kanady[4].
W 2014 roku wziął udział w mistrzostwach Europy w Siguldzie, na których zajął 11. miejsce w konkurencji jedynek, a także w igrzyskach olimpijskich w Soczi, na których był ósmy w jedynkach[3][5]. Rok później, na mistrzostwach świata w Siguldzie zajął 26. miejsce w konkurencji jedynek, z kolei na mistrzostwach Europy w Soczi rywalizację w jedynkach zakończył na 12. miejscu[3]. W 2016 roku pojawił się na mistrzostwach świata w Königssee, na których zajął 17. miejsce w konkurencji jedynek, a także na mistrzostwach Europy w Altenbergu, z których wrócił z 13. miejscem w jedynkach[3]. Na rozgrywanych rok później mistrzostwach Europy w Königssee zajął 14. miejsce w konkurencji jedynek[3].
W 2018 roku pojawił się na igrzyskach olimpijskich w Pjongczangu, na których zajął 15. miejsce w konkurencji jedynek, a także po raz pierwszy stanął na podium Pucharu Świata w jedynkach, kiedy to na rozgrywanych 30 listopada w Whistler zawodach sezonu 2018/2019 zajął 3. miejsce przegrywając tylko ze swoim rodakiem Wolfgangiem Kindlem i Niemcem Felixem Lochem[6][7]. 6 stycznia 2019 roku odniósł pierwsze zwycięstwo w Pucharze Świata, kiedy to na rozgrywanych w Königssee zawodach wyprzedził reprezentanta Włoch Dominika Fischnallera i Niemca Sebastiana Bleya[8]. W tym samym roku wziął udział w mistrzostwach świata w Winterbergu, na których zajął 6. miejsce w konkurencji sprintu, a także zdobył srebrny medal w konkurencji jedynek plasując się za Felixem Lochem i przed Rosjaninem Siemionem Pawliczenką oraz w konkurencji sztafetowej, w której jego sztafeta, współtworzona przez Hannę Prock, Thomasa Steua i Lorenza Kollera rozdzieliła na podium ekipy z Rosji i Niemiec[9].
Osiągnięcia[edytuj | edytuj kod]
Igrzyska olimpijskie[edytuj | edytuj kod]
| Rok | Miejsce | Jedynki | Sztafeta |
|---|---|---|---|
| 2014 | Soczi | 8. | – |
| 2018 | Pjongczang | 15. | – |
Mistrzostwa świata[edytuj | edytuj kod]
| Rok | Miejsce | Jedynki | Jedynki-sprint | Sztafeta |
|---|---|---|---|---|
| 2011 | Cesana | 11. | nie rozgrywano | odwołano |
| 2012 | Altenberg | 21. | nie rozgrywano | – |
| 2013 | Whistler | 21. | nie rozgrywano | – |
| 2015 | Sigulda | 26. | nie rozgrywano | – |
| 2016 | Königssee | 17. | – | – |
| 2019 | Winterberg | 2. | 6. | 2. |
| 2020 | Soczi | 24. | 9. | - |
Mistrzostwa Europy[edytuj | edytuj kod]
| Rok | Miejsce | Jedynki | Sztafeta |
|---|---|---|---|
| 2010 | Sigulda | 15. | – |
| 2012 | Paramonowo | 19. | – |
| 2013 | Oberhof | 18. | – |
| 2014 | Sigulda | 11. | – |
| 2015 | Soczi | 12. | – |
| 2016 | Altenberg | 13. | – |
| 2017 | Königssee | 14. | – |
| 2019 | Oberhof | 4. | – |
Puchar Świata[edytuj | edytuj kod]
Miejsca w klasyfikacji generalnej[edytuj | edytuj kod]
| Sezon | Miejsce |
|---|---|
| 2008/2009 | 47. |
| 2009/2010 | 18. |
| 2010/2011 | 13. |
| 2011/2012 | 11. |
| 2012/2013 | 23. |
| 2013/2014 | 10. |
| 2014/2015 | 10. |
| 2015/2016 | 28. |
| 2016/2017 | 15. |
| 2017/2018 | 16. |
| 2018/2019 | 6. |
| 2019/2020 | 8. |
| 2020/2021 | 13. |
| 2021/2022 | 17. |
Miejsca na podium w zawodach Pucharu Świata – indywidualnie[edytuj | edytuj kod]
| Lp. | Data | Miejsce | Konkurencja | Lokata |
|---|---|---|---|---|
| 1. | 30.11.2018 |  Whistler
|
jedynki | 3 |
| 2. | 15.12.2018 |  Lake Placid
|
jedynki | 3 |
| 3. | 06.01.2019 |  Königssee
|
jedynki | 1 |
| 4. | 02.02.2019 | Altenberg
|
jedynki | 2 |
| 5. | 14.12.2019 | Whistler
|
jedynki-sprint | 1 |
Miejsca na podium w zawodach Pucharu Świata – drużynowo[edytuj | edytuj kod]
| Lp. | Data | Miejsce | Konkurencja | Lokata |
|---|---|---|---|---|
| 1. | 07.12.2013 | Whistler
|
sztafeta | 3 |
| 2. | 25.01.2015 | Winterberg
|
sztafeta | 2 |
| 3. | 14.01.2018 | Oberhof
|
sztafeta | 3 |
| 4. | 06.01.2019 | Königssee
|
sztafeta | 2 |
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c Reinhard Egger. [w:] Nationalteam Herren [on-line]. rodel-austria.at. [dostęp 2019-01-27]. (ang.).
- ↑ RESULTS / RESULTATEN Junioren Weltcup LUGE / RENNRODELN. fil-luge.org, 2005. [dostęp 2019-01-30]. (ang.).
- ↑ a b c d e f g h i j k l m n Luge - Reinhard Egger. [w:] Results of a sportsman / sportswoman [on-line]. the-sports.org. [dostęp 2019-01-27]. (ang.).
- ↑ Viessmann Team Relay World Cup: Whistler (CAN) 07.12.2013. bsd-portal.de, 2013-12-07. [dostęp 2019-01-28]. (ang.).
- ↑ Sochi 2014: Luge - Men's individual results. [w:] Winter Olympics [on-line]. bbc.com. [dostęp 2019-01-27]. (ang.).
- ↑ 2018 Winter Olympics - Athletes: Reinhard Egger. [w:] Olympic Sports [on-line]. espn.com. [dostęp 2019-01-27]. (ang.).
- ↑ Rodeln: Weltcup-Ergebnisse - Kindl siegte in Whistler, Egger 3.. tt.com, 2018-12-01. [dostęp 2019-01-28]. (niem.).
- ↑ EGGER GEWINNT IN KÖNIGSSEE. rodel-austria.at, 2019-01-06. [dostęp 2019-01-28]. (niem.).
- ↑ Rodel-WM: Egger erobert Silber im Einsitzer. sport.orf.at, 2019-01-27. [dostęp 2019-01-27]. (niem.).
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Reinhard Egger na stronie FIL (ang.)
- Reinhard Egger na Sports-Reference.com. sports-reference.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-04-13)]. (ang.)