Robert Anderson (generał major)
| |
 brevet generał major
| |
| Data i miejsce urodzenia |
14 czerwca 1805 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
26 października 1871 |
| Przebieg służby | |
| Lata służby |
1825–1863 |
| Siły zbrojne | |
| Główne wojny i bitwy |
wojna Czarnego Jastrzębia, |
.png){kind=small}
| |
Robert Anderson, (ur. 14 czerwca 1805 w Hrabstwie Jefferson, zm. 26 października 1871 w Nicei, we Francji) – amerykański wojskowy, uczestnik wojny secesyjnej po stronie Unii.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Urodził się w Jefferson County (Kentucky) na rodzinnej plantacji Soldier’s Retreat. Jego ojciec, Richard Clough Anderson, oficer Linii Kontynentalnej, po rewolucji przeniósł się do Kentucky, natomiast jego matka, Sarah Marshall Anderson, była drugą żoną Richarda. Robert ukończył West Point w 1825, zajmując 15. miejsce w klasie liczącej 37 kadetów. Mianowany podporucznikiem w 3 Dywizji Artylerii, przez pewien czas służył jako sekretarz swojego przyrodniego brata Richarda Clougha Andersona, Jr., który był ambasadorem USA w Kolumbii. W 1832 brał udział w wojnie Czarnego Jastrzębia, a w latach 1837–1838 walczył w wojnie z Seminolami[1].
Kariera[edytuj | edytuj kod]
Jako oficer dowodzący bronił Fortu Sumter przed atakami konfederatów w dniach 12–14 kwietnia 1861 w bitwie o Fort Sumter. Jesienią 1861 dostał awans na dowódcę polowego w Departamencie Kentucky.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Lowell H. Harrison, Anderson, Robert (1805-1871), soldier and hero of Fort Sumter, t. 1, Oxford University Press, luty 2000, DOI: 10.1093/anb/9780198606697.article.0400021 [dostęp 2022-04-10] (ang.).