Ruiny pałacu Opalińskich w Radlinie

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Ruiny pałacu Opalińskich
Symbol zabytku nr rej. 196/Wlkp/A z 12.03.1930[1]
Ilustracja
Ruiny pałacu w Radlinie
Państwo

 Polska

Województwo

 wielkopolskie

Miejscowość

Radlin

Inwestor

Andrzej Opaliński

Rozpoczęcie budowy

ok. 1570

Ukończenie budowy

1592

Zniszczono

XIX w.

Pierwszy właściciel

Opalińscy

Kolejni właściciele

Sapiehowie, Kalkreuthowie, Władysław Radoliński

Położenie na mapie gminy Jarocin
Mapa konturowa gminy Jarocin, u góry znajduje się punkt z opisem „Ruiny pałacu Opalińskich”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, blisko centrum na lewo znajduje się punkt z opisem „Ruiny pałacu Opalińskich”
Położenie na mapie województwa wielkopolskiego
Mapa konturowa województwa wielkopolskiego, blisko centrum na dole znajduje się punkt z opisem „Ruiny pałacu Opalińskich”
Położenie na mapie powiatu jarocińskiego
Mapa konturowa powiatu jarocińskiego, w centrum znajduje się punkt z opisem „Ruiny pałacu Opalińskich”
Ziemia52°01′38,3736″N 17°30′35,0424″E/52,027326 17,509734

Ruiny pałacu Opalińskich w Radlinie – pozostałości po pałacu, wzniesionym w latach około 1570 - 1592 we wsi Radlin przez Andrzeja Opalińskiego, marszałka wielkiego koronnego.

Do rezydencji wybudowanej w dziedzicznych dobrach Opalińskich przylegał ogród oraz kaplica. Okres świetności rezydencja przeżywała w końcowych latach XVI oraz w wieku XVII. Po śmierci Andrzeja Opalińskiego w roku 1593 jej właścicielami byli kolejno jego syn Piotr, krajczy koronny, wnuk Piotr, wojewoda kaliski oraz prawnuk - również Piotr. W roku 1700 właścicielką pałacu została Ludwika Opalińska. Po jej ślubie z Janem Kazimierzem Sapiehą na prawie sto lat pałac stał się własnością Sapiehów. W okresie tym rozpoczął się upadek pałacu, pogłębiony rozpoczętą w roku 1730 i nigdy nieukończoną przebudową. W roku 1791 Kazimierz Nestor Sapieha sprzedał pałac niemieckiej rodzinie Kalkreuthów.

W roku 1840 pałac nabył Władysław Radoliński, właściciel Jarocina. Rozebrał on pałac, z którego do czasów obecnych pozostały tylko nieliczne fragmenty murów.

Na terenie ogrodu pałacowego obecnie mieści się cmentarz.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]