Zełenohajiwka
49°45′41″N 23°04′28″E/49,761389 23,074444| Państwo | |
|---|---|
| Obwód | |
| Rejon | |
| Populacja (1943) • liczba ludności |
|
Położenie na mapie obwodu lwowskiego  | |
Położenie na mapie Ukrainy  | |
| 49°45′41″N 23°04′28″E/49,761389 23,074444
| |
Zełenohajiwka (ukr. Зеленогаївка) – dawna wieś na Ukrainie, w obwodzie lwowskim, w rejonie jaworowskim. Leżała między Balicami, Czyszkami a Koniuszkami.
Do 1946 toku nosiła nazwę Rustweczko (ukr. Руствечко).
Na początku XX w. właścicielką tutejszego majątku ziemskiego była Teresa Romanowska, od 1915 r. żona artysty malarza Jana Talagi. Oboje mieszkali w nim i gospodarowali przez następne lata, podnosząc go powoli z ruin[1].
W II Rzeczypospolitej do 1934 samodzielna gmina jednostkowa. Następnie miejscowość należała do zbiorowej wiejskiej gminy Mościska w powiecie mościskim w woj. lwowskim[2]. Rustweczko utworzyło wtedy gromadę, składającą się z miejscowości Rustweczko[3].
Podczas II wojny światowej w gminie Myślatycze w Landkreis Lemberg w dystrykcie Galicja (Generalne Gubernatorstwo). Liczyło wtedy 373 mieszkańców[4]. W październiku 1943 Niemcy i Ukraińska Policja Pomocnicza zamordowali tutaj 12 Polaków[5].
Po wojnie w Związku Radzieckim. W 1946 roku zmieniono nazwę wsi na Zełenohajiwka. W 1987 roku miejscowość zlikwidowano.
W Rustweczku urodził się Bronisław Zub (1927-1991) – inżynier, społecznik, wolontariusz Fundacji im. Brata Alberta[6].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Andrzej Adam Majewski. Zembrzyce. Wieś w Beskidzie Makowskim. „Mówią wieki. Magazyn historyczny”, s. 60-64, sierpień 2023. ISSN 1230-4018.
- ↑ Dz.U. z 1934 r. nr 64, poz. 547
- ↑ Lwowski Dziennik Wojewódzki. 1934, nr 19, poz. 105
- ↑ Amtliches Gemeinde- und Dorfverzeichnis fuer das GG.
- ↑ Szczepan Siekierka, Henryk Komański, Krzysztof Bulzacki, Ludobójstwo dokonane przez nacjonalistów ukraińskich na Polakach w województwie lwowskim 1939–1947, Wrocław: Stowarzyszenie Upamiętnienia Ofiar Zbrodni Ukraińskich Nacjonalistów, 2006, s. 677, ISBN 83-85865-17-9, OCLC 77512897.
- ↑ Tadeusz Isakowicz-Zaleski, Ludzie dobrzy jak chleb, Kraków 2010, s. 61-62, ISBN 978-83-929708-9-7.