Sangwon sa

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Sangwon sa 상원사
ilustracja
Państwo

 Korea Południowa

Miejscowość

góra Odae, miasto Wonju

Rodzaj klasztoru

klasztor buddyjski

Właściciel

chogye

Typ zakonu

męski

Założyciel klasztoru

Chajang

Materiał budowlany

drewno

Data budowy

643

Położenie na mapie Korei Południowej
Mapa konturowa Korei Południowej, u góry znajduje się punkt z opisem „Sangwon sa 상원사”
Ziemia37°47′11″N 128°33′51″E/37,786389 128,564167
Strona internetowa

Sangwon sa (상원사 Klasztor Wysokiego Miejsca) – koreański klasztor.

Historia klasztoru[edytuj | edytuj kod]

Są dwie wersje powstania klasztoru:

  • klasztor ten został wybudowany w 643 roku przez Chajanga górze Odae[1].
  • w 705 roku przybyli tu modlić się do Mańdziuśriego dwaj książęta Poch'ŏn i Hyomyŏng i wybudowali pustelnię. Po śmierci ich ojca Hyomyŏng został koronowany na króla, a Poch'ŏn pozostał na górze Odae. Wybudował modlitewną świątynię Chinyowon[2].

W XIV wieku przybył do klasztoru uczeń mistrza sŏn Naonga Hyeguna Yongnoam, który zastał klasztor w bardzo złym stanie i odbudował go. W 1376 roku trzydziestu trzech mnichów sŏn rozpoczęło w tym klasztorze 10-letni okres odosobnienia medytacyjnego. według legendy po pięciu latach odosobnienia posąg Buddy zaczął emitować promienie światła i wydzielać zapach[2].

W 1465 roku klasztor został przebudowany i tym razem ponad pięćdziesięciu mnichów rozpoczęło odosobnienie.

Wiosną 1926 roku do klasztoru przybył mistrz sŏn Hanam Chungwŏn, pod którego kierunkiem praktykowało w klasztorze kilkuset mnichów. W czasie wojny koreańskiej w 1950 roku armia nakazała ewakuację zarówno Wolchŏng sa jak i Sangwon sa. Hanam odmówił opuszczenia klasztoru. Decyzję swą argumentował, że gdy przybył tu dwadzieścia pięć lat temu, ślubował nie opuścić klasztoru aż do śmierci. Pozostał w klasztorze sam. Gdy wojsko komunistyczne wkroczyło do klasztoru zastało tam medytującego mistrza. Byli tak zaskoczeni absolutnym brakiem strachu, że pozostawili go w spokoju. Mistrz Hanam zmarł 22 marca 1951 roku po długiej głodówce, siedząc w pozycji lotosu[2].

Innym ze znanych mistrzów sŏn, którzy praktykowali w tym klasztorze, był Suwŏl. Zapewne było to na przełomie XIX i XX wieku[2].

W 1946 prawie cały klasztor uległ pożarowi. W 1947 roku został odbudowany.

Obecnie klasztor znajduje się na terenie Narodowego Parku góry Odae.

Znane obiekty[edytuj | edytuj kod]

  • Dzwon z brązu (Tongjong) – Skarb Narodowy nr 36 (najstarszy dzwon w Korei z 725 roku)
  • Drewniana figura siedzącego dziecka Munsu z klasztoru Sangwon - Skarb Narodowy nr 221
  • Chŏkmyŏlbogung - nie leżące bezpośrednio na terenie klasztoru sanktuarium z relikwiami Buddy przywiezionymi przez Chajanga.

Adres klasztoru[edytuj | edytuj kod]

  • 308-5 Dongsan-ri, Jinbu-myeon (1211-14 Odaesan-ro), Pyeongchang-gun, Gangwon-do, Korea Południowa

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

  • [1] Komputerowa wizja klasztoru
  • [2] Filmik

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Chris Verebes. Empty House. Zen Masters and Temples of Korea. Eastward Books, Seul, Korea, str. 330 ISBN 89-952155-4-2

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Chris Verebes. Empty House. Zen Masters and Temples of Korea. Str. 232
  2. a b c d Chris Verebes. Empty House. Zen Masters and Temples of Korea. Str. 232

Galeria[edytuj | edytuj kod]