Septoria scabiosicola

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Septoria scabiosicola
Ilustracja
Plamy na liściu świerzbnicy polnej
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

grzyby

Typ

workowce

Klasa

Dothideomycetes

Rząd

Capnodiales

Rodzina

Mycosphaerellaceae

Rodzaj

Septoria

Gatunek

Septoria scabiosicola

Nazwa systematyczna
Septoria scabiosicola Desm.
Annls Sci. Nat., Bot., sér. 3 20: 96 (1853)

Septoria scabiosicola Desm. – gatunek grzybów z klasy Dothideomycetes[1]. Grzyb mikroskopijny pasożytujący na niektórych gatunkach roślin z rodziny szczeciowatych (Dipsacaceae). Powoduje u nich plamistość liści[2].

Systematyka i nazewnictwo[edytuj | edytuj kod]

Pozycja w klasyfikacji według Index Fungorum: Septoria, Mycosphaerellaceae, Capnodiales, Dothideomycetidae, Dothideomycetes, Pezizomycotina, Ascomycota, Fungi[1].

Synonimy[3]:

  • Depazea scabiosicola Desm. 1836
  • Septoria scabiosicola f. knautiae-dinaricae Krusch. 1963
  • Septoria scabiosicola f. knautiae-hybridae Brunaud 1890
  • Septoria scabiosicola f. knautiae-longifoliae Brunaud 1890
  • Septoria scabiosicola f. pyrenaica Gonz. Frag. 1916
  • Septoria scabiosicola f. scabiosae-balansae Brunaud 1890

Morfologia[edytuj | edytuj kod]

Objawy na liściu
W miejscach rozwoju grzybni na górnej stronie liści tworzą się przeważnie okrągłe, fioletowobrązowe lub fioletowoczarne plamy o średnicy do 3 mm. Z czasem ich środek zmienia barwę na białą. Przeważnie są izolowane, bardzo rzadko zlewają się z sobą, tworząc duże plamy o wymiarach 6–7 × 4 mm[2].
Cechy mikroskopowe
Grzybnia rozwija się w tkance miękiszowej wewnątrz liści. Czarne pyknidia występują na górnej stronie liści i zazwyczaj w obrębie jednej plamy jest ich tylko kilka 1–2, rzadziej 3. Mają średnicę (38–)54–140(–210) μm. Ostiole pojedyncze, o średnicy 22–44(–54) μm, otoczone ciemniejszymi plamami. Wewnątrz pyknidiów powstają igiełkowate, proste konidia o długości 22–80 μm i średnicy zaledwie 1–1,5 μm, podzielone 0–4 septami[2].

Występowanie[edytuj | edytuj kod]

S. scabiosicola występuje w większości krajów Europy, w niektórych rejonach Azji (Gruzja, Rosja) i na Nowej Zelandii[4]. W Polsce jest jednym z najczęściej występujących gatunków rodzaju Septoria. W piśmiennictwie naukowym na terenie Polski podano liczne jej stanowiska[5][2].

Opisano występowanie na wielu gatunkach z rodziny szczeciowatych. W Polsce notowana najczęściej na świerzbnicy polnej (Knautia arvensis), poza tym na driakwi wonnej (Scabiosa canescens), driakwi gołębiej (Scabiosa columbaria), driakwi lśniącej (Scabiosa lucida), driakwi żółtej (Scabiosa ochroleuca), czarcikęsie łąkowym (Succisa pratensis)[2].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Index Fungorum [online] [dostęp 2019-08-11] (ang.).
  2. a b c d e Agata Wołczańska, Grzyby z rodzaju Septoria w Polsce, Lublin: Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie Skłodowskiej, 2013, ISBN 978-83-7784-428-1
  3. Species Fungorum [online] [dostęp 2019-08-11].
  4. Discover Life Maps [online] [dostęp 2019-08-11].
  5. Wiesław Mułenko, Tomasz Majewski, Małgorzata Ruszkiewicz-Michalska, A preliminary checklist of micromycetes in Poland. Wstępna lista grzybów mikroskopijnych Polski, Kraków: W. Szafer. Institute of Botany, PAN, 2008, ISBN 978-83-89648-75-4