Siniawka

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Siniawka
ilustracja
Państwo

 Białoruś

Obwód

 miński

Rejon

klecki

Sielsowiet

Siniawka

Populacja (2009)
• liczba ludności


1404[1]

Kod pocztowy

222652

Tablice rejestracyjne

5

Położenie na mapie obwodu mińskiego
Mapa konturowa obwodu mińskiego, na dole po lewej znajduje się punkt z opisem „Siniawka”
Położenie na mapie Białorusi
Mapa konturowa Białorusi, blisko centrum po lewej na dole znajduje się punkt z opisem „Siniawka”
Ziemia52°57′N 26°28′E/52,950000 26,466667

Siniawka (biał. Сіняўка) – agromiasteczko (dawniej miasteczko) na Białorusi, w obwodzie mińskim, w rejonie kleckim, w sielsowiecie Siniawka.

Historia[edytuj | edytuj kod]

Znajduje się tu parafialna cerkiew prawosławna pw. św. Mikołaja Cudotwórcy[2].

Miasto magnackie Księstwa Kleckiego położone było w końcu XVIII wieku w powiecie nowogródzkim województwa nowogródzkiego[3].

W dwudziestoleciu międzywojennym miasteczko i wieś leżące w Polsce, w województwie nowogródzkim, w powiecie nieświeskim[a]. Siedziba gminy Siniawka[4]. W 1921 roku miejscowość liczyła 514 mieszkańców[5][6]. W 1921 miasteczko liczyło 514 mieszkańców, zamieszkałych w 91 budynkach, w tym 353 Żydów, 99 Polaków i 62 Białorusinów. 379 mieszkańców było wyznania mojżeszowego, 75 prawosławnego i 60 rzymskokatolickiego[6]. Wieś liczyła zaś 393 mieszkańców, zamieszkałych w 70 budynkach, w tym 361 Polaków, 31 Białorusinów i 1 osobę innej narodowości[b]. 391 mieszkańców było wyznania prawosławnego i 2 mojżeszowego[6].

Podczas okupacji hitlerowskiej, w lecie 1941 roku Niemcy utworzyli getto dla żydowskich mieszkańców. Przebywało w nim około 600 osób. W czerwcu 1942 roku Niemcy zlikwidowali getto, a Żydów zamordowano przy drodze do Pińska[7].

Po wojnie wieś weszła w struktury administracyjne Związku Radzieckiego. Od 1991 w niepodległej Białorusi.

Ludzie związani z miejscowością[edytuj | edytuj kod]

W 1906 we wsi urodził się Jarosław Iwaszkiewicz – polski lekarz, naukowiec, profesor nauk medycznych, specjalista w zakresie otolaryngologii, kierownik Katedry i Kliniki Chorób Uszu, Nosa, Gardła i Krtani Akademii Medycznej w Gdańsku w latach 1948–1976.

Uwagi[edytuj | edytuj kod]

  1. Przynależność powiatowa zmieniała się. Miejscowość leżała w powiatach słuckim (do 1919), baranowickim (1919 - 1920) i nieświeskim (1920 - 1945)
  2. Innej niż polska, białoruska, niemiecka i żydowska. Wśród osób innych narodowości zamieszkujących gminę Siniawka było 3 Rosjan, 2 Ukraińców, 1 Litwin i 1 Rusin. Skorowidz nie wyszczególnia narodowości osób z grupy inne z podziałem na miejscowości

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Liczby ludności miejscowości obwodu mińskiego na podstawie spisu ludności wg stanu na dzień 14 października 2009 roku. (ros.).
  2. ХРАМ СВЯТИТЕЛЯ НИКОЛАЯ ЧУДОТВОРЦА АГ. СИНЯВКА. sluck-eparchiya.by. [dostęp 2021-02-28]. (ros.).
  3. Вялікі гістарычны атлас Беларусі Т.2, Mińsk 2013, s. 99.
  4. Główny Urząd Statystyczny w Warszawie: Województwa centralne i wschodnie Rzeczypospolitej Polskiej - podział na gminy według stanu z dnia 1.IV 1933 roku, Książnica-Atlas, Lwów 1933
  5. Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej - Tom VII - Część I - Województwo Nowogródzkie, Główny Urząd Statystyczny Rzeczypospolitej Polskiej, Warszawa 1923
  6. a b c Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej – Tom VII – Województwo Nowogródzkie. Warszawa: Główny Urząd Statystyczny Rzeczypospolitej Polskiej, 1923.
  7. Geoffrey P. Megargee (red.), Encyclopedia of camps and ghettos, 1933-1945, t. II, part B, s. 1723.