Siro carpathicus

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Siro carpathicus
Rafalski, 1956
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

stawonogi

Gromada

pajęczaki

Rząd

kosarze

Podrząd

Cyphophthalmi

Nadrodzina

Sironoidea

Rodzina

Sironidae

Rodzaj

Siro

Gatunek

Siro carpathicus

Siro carpathicus - gatunek kosarza z podrzędu Cyphophthalmi i rodziny Sironidae[1]. Wpisany do Polskiej Czerwonej Księgi Zwierząt, gdzie posiada status zagrożenia: "bardzo wysokiego ryzyka" (EN)[2], a od października 2014 roku objęty w Polsce, jako jedyny kosarz, ścisłą ochroną gatunkową[3].

Opis[edytuj | edytuj kod]

Drobny, roztoczopodobny, rdzawobrązowy kosarz o krótkich, tęgich, granulowanych odnóżach. Samce osiągają do 1,53 mm długości ciała[4].

Biologia[edytuj | edytuj kod]

Brak danych na ten temat. Prawdopodobnie gatunek drapieżny[2].

Biotop[edytuj | edytuj kod]

Gatunek zamieszkuje górskie i podgórskie lasy, gdzie żyje w ziemi i ściółce. Spotykany pod głęboko tkwiącymi w ziemi kamieniami[2].

Występowanie[edytuj | edytuj kod]

Siro carpathicus jest gatunkiem reliktowym o najbardziej na północ wysuniętym zasięgu z całego podrzędu. Jego zasięg jest oderwany od pozostałych gatunków z rodzaju Siro. Opisany w Polsce. Wykazany tylko z kilku stanowisk w Bieszczadach, Beskidzie Niskim i Górach Słonnych[2].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Joel Hallan's Biology Catalog: Sironidae. [dostęp 2012-07-07].
  2. a b c d Czesław Błaszak: Siro carpathicus w Polskiej Czerwonej Księdze Zwierząt. [dostęp 2012-07-07].
  3. Dz.U. 2014 poz. 1348 Rozporządzenie Ministra Środowiska z dnia 6 października 2014 r. w sprawie ochrony gatunkowej zwierząt. [dostęp 2014-10-08].
  4. J. Martens: Die Tierwelt Deutschlands 64. Teil, Weberknechte, Opiliones. VEB Gustav Fischer Verlag Jena, 1978.