Sit żabi

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Sit żabi
Ilustracja
Systematyka[1][2]
Domena

eukarionty

Królestwo

rośliny

Podkrólestwo

rośliny zielone

Nadgromada

rośliny telomowe

Gromada

rośliny naczyniowe

Podgromada

rośliny nasienne

Nadklasa

okrytonasienne

Klasa

Magnoliopsida

Nadrząd

liliopodobne (≡ jednoliścienne)

Rząd

wiechlinowce

Rodzina

sitowate

Rodzaj

sit

Gatunek

sit żabi

Nazwa systematyczna
Juncus ranarius Songeon & E.P.Perrier
Annot. Fl. France Allemagne 192 1859

Sit żabi (Juncus ranarius Songeon & E.P.Perrier) – gatunek rośliny z rodziny sitowatych. Jako gatunek rodzimy występuje w Eurazji i Afryce Północnej; zawleczony do Ameryki Północnej[3]. W Polsce jest gatunkiem nieczęstym; rośnie głównie na wybrzeżu Bałtyku[4].

Morfologia[edytuj | edytuj kod]

Łodyga
Do 25 cm wysokości[5].
Liście
Dolne pochwy liściowe ciemnoczerwone, bez uszek. Liście szczeciniaste, rynienkowate, płaskie[5].
Kwiaty
Działki wewnętrzne okwiatu krótsze od torebki; działki zewnętrzne okwiatu nie krótsze od torebki. Dwa łuskowate podkwiatki[5].
Owoc
Podługowata, zwężona w nasadzie torebka o długości 3,5-5 mm[5].

Biologia i ekologia[edytuj | edytuj kod]

Roślina jednoroczna. Kwitnie od czerwca do września. Rośnie na wilgotnych, słonych łąkach i przydrożach. Liczba chromosomów 2n =34[4]. Gatunek charakterystyczny słonoroślowych łąk i szuwarów z klasy Asteretea tripolium[6].

Zagrożenia i ochrona[edytuj | edytuj kod]

Roślina umieszczona na polskiej czerwonej liście w kategorii DD (stopień zagrożenia nie może być ustalony)[7].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Michael A. Ruggiero i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI10.1371/journal.pone.0119248, PMID25923521, PMCIDPMC4418965 [dostęp 2020-02-20] (ang.).
  2. Peter F. Stevens, Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2017-12-11] (ang.).
  3. Juncus ranarius na Plants of the World. [dostęp 2017-12-11]. (ang.).
  4. a b Rutkowski Lucjan: Klucz do oznaczania roślin naczyniowych Polski niżowej. Warszawa: Wyd. Naukowe PWN, 2006. ISBN 83-01-14342-8.
  5. a b c d Szafer W., Kulczyński S., Pawłowski B. Rośliny polskie. Państwowe Wydawnictwo Naukowe, Warszawa 1969
  6. Matuszkiewicz Władysław: Przewodnik do oznaczania zbiorowisk roślinnych Polski. Warszawa: PWN, 2001. ISBN 83-01-13520-4.
  7. Kaźmierczakowa R., Bloch-Orłowska J., Celka Z., Cwener A., Dajdok Z., Michalska-Hejduk D., Pawlikowski P., Szczęśniak E., Ziarnek K.: Polska czerwona lista paprotników i roślin kwiatowych. Polish red list of pteridophytes and flowering plants. Kraków: Instytut Ochrony Przyrody Polskiej Akademii Nauk, 2016. ISBN 978-83-61191-88-9.