Skóra hamburska

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Model buta marki Solovair wykonany ze skóry hamburskiej

Skóra hamburska – tylna część surowej skóry końskiej, różniąca się od przedniej grubością i sposobem garbowania (obie te części garbuje się oddzielnie).

Z uwagi na znaczną grubość i wytrzymałość skóry hamburskie używane są do produkcji podeszew i wierzchów obuwia (skóry końskie nie przepuszczają powietrza, a zatem charakteryzują się dużą nieprzemakalnością)[1]. Skóra hamburska wyprawiana jest garbnikami roślinnymi[2]. Pierwotnie sposób jej garbowania wypracowano w Hamburgu, stąd nazwa i skóry, i całego procesu, zwanego hamburskim[3].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Jan Legat, Technologia wybranych gałęzi produkcji, Państwowe Wydawnictwo Ekonomiczne, Warszawa, 1963, s.176
  2. Jowita Żurawska-Chaszczewska, Słownik słownictwa rzemiosł skórzanych, Poznań, 2010, s.150
  3. Przemysł chemiczny Królestwa Polskiego w roku 1903, „Chemik Polski”, 4 (46), Warszawa 1904, s. 917, OCLC 749804105 [dostęp 2020-10-17].