Skotnicki Potok
 Ujście Skotnickiego Potoku do Grajcarka | |||||||||||||
| Kontynent | |||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Państwo | |||||||||||||
| Potok | |||||||||||||
| Długość | 3 km | ||||||||||||
| Źródło | |||||||||||||
| Miejsce | Dzwonkówka | ||||||||||||
| Wysokość |
880 m n.p.m. | ||||||||||||
| Współrzędne | |||||||||||||
| Ujście | |||||||||||||
| Recypient | Grajcarek | ||||||||||||
| Miejsce | |||||||||||||
| Wysokość |
434 m n.p.m. | ||||||||||||
| Współrzędne | |||||||||||||
| |||||||||||||
Położenie na mapie gminy Szczawnica  | |||||||||||||
Położenie na mapie Polski  | |||||||||||||
Położenie na mapie województwa małopolskiego  | |||||||||||||
Położenie na mapie powiatu nowotarskiego  | |||||||||||||
Skotnicki Potok (potocznie Skotniczanka lub Skotnica) – potok, prawobrzeżny dopływ Grajcarka. Ma źródła na południowych stokach Dzwonkówki, najwyżej położone znajduje się na wysokości 880 m. Spływa w kierunku południowym (z odchyleniem na zachód) dość głęboką doliną. Zbocza zachodnie tej doliny tworzy południowy grzbiet Dzwonkówki z wierzchołkami Wisielec (873 m), Kuśmierzowa (705 m), Biała Góra (681 m), Ciżowa Góra (649 m). Górną część zboczy wschodnich tworzy południowy grzbiet Przysłopu, dolną zachodnie stoki Bryjarki. Głównym dopływem jest płynący równolegle Czarny Potok. Uchodzi on do Skotnickiego Potoku u południowych podnóży grzbietu Przysłopu, na wysokości 516 m[1].
Górna część doliny Skotnickiego Potoku (do ujścia Czarnego Potoku) jest całkowicie zalesiona, nieco poniżej ujścia Czarnego Potoku Skotnicki Potok płynie przez zabudowane obszary Szczawnicy (wzdłuż ulicy Skotnickiej) i po przepłynięciu około 900 m uchodzi do Grajcarka. Następuje to w miejscu o współrzędnych 49°25′36″N 20°28′05″E/49,426667 20,468056, na wysokości 434 m. Na należącym do Szczawnicy osiedlu Wygon, tuż po orograficznie lewej stronie Skotnickiego Potoku (469 m n.p.m.) znajduje się źródło wody mineralnej Pitoniakówka[1].
Na niektórych mapach źródłowy ciek Skotnickiego Potoku ma nazwę Biały Potok[2], jednak według urzędowego wykazu wód płynących Polski jest to nazwa nieprawidłowa[3].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b Geoportal. Mapa topograficzna i satelitarna. [dostęp 2012-09-10].
- ↑ Beskid Sądecki. Mapa 1:50 000. Kraków: Wyd. „Compass”, 2011. ISBN 978-83-7605-080-5.
- ↑ Nazewnictwo geograficzne Polski. Tom 1. Hydronimy. Część 1. Wody płynące, źródła, wodospady, Ewa Wolnicz-Pawłowska, Jerzy Duma, Janusz Rieger, Halina Czarnecka (oprac.), Warszawa: Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 2006 (seria Nazewnictwo Geograficzne Polski), s. 255, ISBN 83-239-9607-5.