Sołtysia Płaśnia
49°16′37″N 20°03′47″E/49,276944 20,063056 Widok z Głodówki | |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Położenie | |
| Pasmo | |
| Wysokość |
1240–1255 m n.p.m. |
| Zagospodarowanie |
nieużytek |
Położenie na mapie Tatr  | |
Położenie na mapie Karpat  | |
| 49°16′37″N 20°03′47″E/49,276944 20,063056
| |
Sołtysia Płaśnia – położona na wysokości 1240–1255 m rówień na południowo-wschodnim ramieniu Przedniej Kopy Sołtysiej w polskich Tatrach Wysokich. Czasami błędnie nazywana jest Halą Sołtysią Wyżnią. Przez górali nazywana była po prostu Płaśnią, nazwę sołtysia dodano na mapach i w literaturze dla odróżnienia od innych płaśni. Znajduje się powyżej Sołtysich Szałasisk. Dawniej na obydwu tych rówienkach stały szałasy pasterskie i obydwie należały do hali Kopy Sołtysie. W aktach z XVII wieku jako jedno z pastwisk wsi Biały Dunajec wymieniony jest Szałas Wysny, prawdopodobnie chodzi tutaj o Sołtysią Płaśń[1].
Po utworzeniu Tatrzańskiego Parku Narodowego wypas na hali Kopy Sołtysie został całkowicie zlikwidowany i trawiaste tereny tej hali w wyniku samorzutnej sukcesji wtórnej zaczęły zarastać lasem. Marcin Bukowski w 2009 r. badał dynamikę zarastania polan tatrzańskich i stwierdził, że sąsiednie Sołtysie Szałasiska już w 75% zarosły lasem. Należy przypuszczać, że na sąsiedniej, położonej na tym samym grzbiecie Płaśni sytuacja jest bardzo podobna[2].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Zofia Radwańska-Paryska, Witold Henryk Paryski, Wielka encyklopedia tatrzańska, Poronin: Wydawnictwo Górskie, 2004, ISBN 83-7104-009-1.
- ↑ Marcin Bukowski, Dynamika zarastania polan tatrzańskich, M. Guzik (red.), Zakopane: Wydawnictwa Tatrzańskiego Parku Narodowego, 2009, ISBN 978-83-61788-08-9.