Solbus Solway SL10

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Solbus Solway SL10
Ilustracja
Solbus Solway SL10 z 2007 roku, PKS Rzeszów
Dane ogólne
Producent

Solbus

Lata produkcji

od 2007

Miejsce produkcji

 Polska, Solec Kujawski

Dane techniczne
Typy nadwozia

autobus międzymiastowy klasy midi

Układ drzwi

1-1-0

Liczba drzwi

2

Silniki

1) Iveco NEF 6 TAA Euro4
2) Cummins ISBe4 300 Euro4

Moc silników

1) 194 kW (265 KM)
2) 220 kW (300 KM)

Skrzynia biegów

ZF 6S 1200BO

Liczba przełożeń

6

Długość

9730 mm

Szerokość

2520 mm

Wysokość

2950 mm
3150 mm

Masa własna

8600 kg
8900 kg

Masa całkowita

15200 kg

Rozstaw osi

4450 mm

Wnętrze
Liczba miejsc ogółem

64-68

Liczba miejsc siedzących

35-39 + 1-2 (obsługa)

Informacje dodatkowe
ABS

Tak

ASR

Tak

Klimatyzacja

Opcja

Solbus Solway SL10 − autobus międzymiastowy produkowany od przełomu lat 2007-2008 przez Fabrykę Autobusów "Solbus" z Solca Kujawskiego.

Historia modelu[edytuj | edytuj kod]

"Solbus Solway SL10" jest, obok międzymiastowego Solbus Soltour ST10, głównym następcą licencyjnego modelu międzymiastowego Solbus C 9,5, którego produkcja zakończyła się w kwietniu 2007 roku. W maju 2007 roku przeszedł badania homologacyjne, po czym został wdrożony do produkcji. Pod względem technicznym i stosowanych podzespołów jest bardzo podobny do modelu Solbus Soltour ST10. Główna różnica to niższe o 20 cm nadwozie, stylizacja i częściowo układ drzwi. Ze względu na przeznaczenie do ruchu na krótszych trasach posiada również miejsca dla pasażerów stojących.

W "Solbusie Solway SL10" zamontowano niektóre takie same elementy jak w modelu Solbus C 9,5 po ostatniej modernizacji. Są to m.in. zderzaki i lampy. Od poprzednika odróżnia go bardziej pionowa ściana przednia. Zastąpiono również trapezowe okno kierowcy oknem prostokątnym. Podobne zmiany nastąpiły w drzwiach pasażerskich. Nadwozie wydłużono o 21 cm i zwężono o 0,5 cm. Brak ograniczeń licencyjnych spowodował, że w nowym modelu można wybrać pomiędzy przednim zawieszeniem niezależnym firmy Voith, zawieszeniem włoskiej firmy Streparava, bądź tradycyjną belką sztywną Iveco. Zawieszenie tylne Mariton Cameri pozostało bez większych zmian i pochodzi z firmy ArvinMeritor. Pojemność bagażników podpodłogowych, wynosząca 4,0 m³, pozostała bez zmian. Masa własna wzrosła z 7300 kg do 8600-8900 kg. Stało się tak ze względu na zwiększenie długości samonośnego nadwozia, zastosowanie w jego dolnej części stali nierdzewnej czy zmiany silników na jednostki spełniające normy Euro 4.

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]