Stalag VIII B: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja nieprzejrzana] | [wersja przejrzana] |
→Zobacz też: drobne redakcyjne |
drobne redakcyjne |
||
Linia 3: | Linia 3: | ||
W tym samym miejscu istniały również obozy jenieckie podczas [[Wojna francusko-pruska|wojny francusko-pruskiej]] oraz [[I wojna światowa|I wojny światowej]]. |
W tym samym miejscu istniały również obozy jenieckie podczas [[Wojna francusko-pruska|wojny francusko-pruskiej]] oraz [[I wojna światowa|I wojny światowej]]. |
||
{{main|Miejsce Pamięci Narodowej w Łambinowicach}} |
|||
Podczas II wojny światowej obóz został zdobyty przez [[Armia Czerwona|Armię Czerwoną]] w dniach z [[17 marca|17]] na [[18 marca]] [[1945]] roku. |
Podczas II wojny światowej obóz został zdobyty przez [[Armia Czerwona|Armię Czerwoną]] w dniach z [[17 marca|17]] na [[18 marca]] [[1945]] roku. |
||
Linia 11: | Linia 14: | ||
==Zobacz też== |
==Zobacz też== |
||
* [[Stalag VIII-A]] |
|||
* [[Stalag]] |
|||
* [[Miejsce Pamięci Narodowej w Łambinowicach]] |
* [[Miejsce Pamięci Narodowej w Łambinowicach]] |
||
* [[Centralne Muzeum Jeńców Wojennych w Łambinowicach-Opolu]] |
* [[Centralne Muzeum Jeńców Wojennych w Łambinowicach-Opolu]] |
Wersja z 17:53, 10 maj 2010
Ten artykuł należy dopracować |
Stalag VIII-B (w końcu 1943 r. przemianowany na Stalag 344 Lamsdorf) był niemieckim obozem jenieckim w Lamsdorf (pol. Łambinowice) na Śląsku. Istniał od września 1939 do marca 1945 roku. Po zakończeniu II wojny światowej jako obóz pracy dla ludności niemieckiej.
W tym samym miejscu istniały również obozy jenieckie podczas wojny francusko-pruskiej oraz I wojny światowej.
- Osobny artykuł:
Podczas II wojny światowej obóz został zdobyty przez Armię Czerwoną w dniach z 17 na 18 marca 1945 roku.
Po zakończeniu II wojny światowej na podstawie rozporządzenia Aleksandera Zawadzkiego - obóz był miejscem przetrzymania oraz pracy (Obóz Pracy w Łambinowicach) dla ludności niemieckiej. Internowano tu m.in. pozostałą po wojnie niemiecką ludność cywilną, która oczekiwała na przesiedlenie do zachodniej części Niemiec. Jeszcze w 1945 zorganizowany został przez Urząd Bezpieczeństwa Publicznego, w którym przetrzymywano Ślązaków i Niemców oraz byłych członków SS. Do obozu trafiali także powracający do Polski żołnierze armii Andersa, którzy wstąpili do niej po dezercji z Wehrmachtu, do którego wcielono ich wcześniej w ramach volkslisty. Początkowo, zbudowany na terenie poligonu wojskowego, obóz MBP miał status obozu przejściowego, następnie został przekształcony w obóz pracy. Jednym z jego komendantów był sierżant milicji Czesław Gęborski. Z powodu nieludzkich warunków panujących w obozie, których organizatorem był Gęborski w wyniki tortur i przemocy zginęło ponad 1000 osób z ogólnej liczby 9000 internowanych Niemców i Górnoślązaków.
Pamięć zmarłych i zabitych upamiętnia Pomnik Pomordowanych Jeńców. Istnieje także Centralne Muzeum Jeńców Wojennych, prowadzące badania nad losem jeńców w stalagach oraz ofiar obozu.