Księstwa Wierchowskie: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
poprawa linków do przek., WP:SK, lit., poprawa linków |
→Lista księstw: drobne redakcyjne |
||
| Linia 8: | Linia 8: | ||
* [[Nowosil]] i [[Odojew]] – siedziby kniaziów [[Odojewscy|Odojewskich]] |
* [[Nowosil]] i [[Odojew]] – siedziby kniaziów [[Odojewscy|Odojewskich]] |
||
* [[Worotyńsk]] – ośrodek dóbr kniaziów [[Worotyńscy|Worotyńskich]] |
* [[Worotyńsk]] – ośrodek dóbr kniaziów [[Worotyńscy|Worotyńskich]] |
||
* [[ |
* [[Masalsk]] – siedziba książąt [[Massalscy|Massalskich]] |
||
* [[Zwienigorod]] – siedziba kniaziów [[Zwienigorodscy|Zwienigorodskich]] i [[Nozdrewaci|Nozdrewatych]] |
* [[Zwienigorod]] – siedziba kniaziów [[Zwienigorodscy|Zwienigorodskich]] i [[Nozdrewaci|Nozdrewatych]] |
||
* [[Karaczew]] – siedziba kniaziów [[Chotietowscy|Chotietowskich]] |
* [[Karaczew]] – siedziba kniaziów [[Chotietowscy|Chotietowskich]] |
||
| Linia 17: | Linia 17: | ||
* [[Lubuck]] |
* [[Lubuck]] |
||
* [[Mceńsk]] |
* [[Mceńsk]] |
||
* [[Sierpiejsk]] |
|||
== Bibliografia == |
== Bibliografia == |
||
Wersja z 01:54, 11 mar 2011
Księstwa Wierchowskie (ros. Верховские княжества) – historyczne określenie 12 księstw ruskich, położonych u źródeł i w górnym biegu rzeki Oki (tzw. Poocze) i jej dopływu Ugry stanowiących przedmiot sporu pomiędzy Wielkim Księstwem Litewskim i Wielkim Księstwem Moskiewskim na przełomie XV i XVI wieku.
Powstały w wyniku postępującej dezintegracji Księstwa Siewierskiego, wywołanej najazdem Mongołów na Ruś Kijowską w połowie XIII wieku. Po ustąpieniu Mongołów, od końca XIV wieku poszczególni kniaziowie wierchowscy zmuszeni zostali do płacenia trybutu Wielkiemu Księstwu Litewskiemu. W miejsce drobnych księstw ruskich kniaziów (dzielnice Odojewskich, Nowosilskich, Worotyńskich, Peremyszlskich, Bielewskich) król Kazimierz Jagiellończyk stworzył jedną dzielnicę związaną stosunkiem lennym z Wielkim Księstwem Litewskim i powierzył ją kniaziowi Fedorowi Worotyńskiemu. Jego syn Dymitr Worotyński poddał w 1487 roku całą dzielnicę księciu moskiewskiemu, co spowodowało utratę całej Wierchowszczyzny[1]. Próba przeciągnięcia Worotyńskich z powrotem na stronę Litwy się nie powiodła, co więcej pod koniec XV wieku inni książęta wierchowscy poszli ich śladem i przeszli na stronę Wielkiego Księstwa Moskiewskiego (tzw. otjezdy), co zostało poparte moskiewską interwencją zbrojną i potwierdzone w 1503 zrzeczeniem się tych ziem przez Wielkie Księstwo Litewskie.
Lista księstw
- Bielew – siedziba kniaziów Bielewskich
- Nowosil i Odojew – siedziby kniaziów Odojewskich
- Worotyńsk – ośrodek dóbr kniaziów Worotyńskich
- Masalsk – siedziba książąt Massalskich
- Zwienigorod – siedziba kniaziów Zwienigorodskich i Nozdrewatych
- Karaczew – siedziba kniaziów Chotietowskich
- Kozielsk i Peremyszl – siedziba rodu Gorczakow
- Tarusa i Mieszczowsk – siedziba kniaziów Mezeckich
- Bariatino – ośrodek kniaziów Bariatyńskich
- Oboleńsk – siedziba książąt Oboleńskich
- Lubuck
- Mceńsk
- Sierpiejsk
Bibliografia
- Lubawski M.K. Regional Division and Local Administration in the Lithuanian-Russian State. Moscow, 1892.
- Bazilewicz K.V. Foreign Affairs of the Russian Centralized State. Moscow, 1952.
- ↑ Ecyklopedia Kresów, Wyd. Kluszczyński, s.507, ISBN 83-89550-93-8