Krynoczka: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana]

Usunięta treść Dodana treść

Jednokolumnowy

Wersja z 15:22, 19 wrz 2013

Krynoczka (Święta Krynoczka) – źródło w Puszczy Białowieskiej, położone 3 km od Hajnówki na trasie Hajnówka – Białowieża, uznawane przez wiernych Kościoła prawosławnego za cudowne.

Jest ono miejscem dorocznych pielgrzymek na uroczystość Świętej Trójcy. W pobliżu stoi wzniesiona w 1846 drewniana cerkiew pod wezwaniem Świętych Braci Machabeuszów należąca do parafii Zaśnięcia Przenajświętszej Bogurodzicy w Dubinach. Przy studzience (znajdującej się obecnie pod wiatą) zbudowano w 1848 niewielką drewnianą kaplicę.

Krynoczka (krynica, źródło), znana była dawniej jako uroczysko Miednoje, od nazwy przepływającego nieopodal strumyka.

Przez kilka wieków leśne źródło było znane jedynie okolicznej ludności. Pierwszymi przybyszami byli mnisi z monasteru Świętego Ducha w Wilnie, którzy pielgrzymując do monasteru w Wirowie i do klasztoru w Leśnej mieli tu swoją przystań na odpoczynek i oddanie czci Bogu^{[potrzebny przypis]}. Kiedy przybywali, okoliczni mieszkańcy gromadzili się na wspólną modlitwę i tak z roku na rok coraz więcej pątników skupiało się wokół świętego źródełka.

Jak przed wiekami, tak i teraz, pielgrzymi odwiedzający Krynoczkę, chusteczką zwilżoną w jej wodzie przecierają chore miejsce, po czym pozostawiają ją na ogrodzeniu z tyłu za studzienką, w ten sposób symbolicznie pozbywając się choroby.

Cerkiew Świętych Braci Machabeuszów z 1846

Zobacz też

Cerkiew Świętych Braci Machabeuszów w uroczysku Krynoczka

Linki zewnętrzne

Bibliografia

A. Radziukiewicz, Święta Krynoczka, "Przegląd Prawosławny", nr 7(301), lipiec 2010, ISSN 1230-1078, ss.16–18

@@ Linia 3: / Linia 3: @@
 Jest ono miejscem dorocznych pielgrzymek na uroczystość [[Trójca Święta|Świętej Trójcy]]. W pobliżu stoi wzniesiona w 1846 drewniana [[Cerkiew Świętych Braci Machabeuszów w uroczysku Krynoczka|cerkiew pod wezwaniem Świętych Braci Machabeuszów]] należąca do [[Parafia Zaśnięcia Najświętszej Maryi Panny w Dubinach|parafii Zaśnięcia Przenajświętszej Bogurodzicy]] w [[Dubiny|Dubinach]]. Przy studzience (znajdującej się obecnie pod wiatą) zbudowano w 1848 niewielką drewnianą kaplicę.
-''Święta Krynoczka'' (krynica, źródło), znana była dawniej jako [[uroczysko]] ''Miednoje'', od nazwy przepływającego nieopodal strumyka. Miejscem kultu jest od wieków, nie zachowały się jednak żadne dokumenty o tym świadczące.
+''Krynoczka'' (krynica, źródło), znana była dawniej jako [[uroczysko]] ''Miednoje'', od nazwy przepływającego nieopodal strumyka.
+Przez kilka wieków leśne źródło było znane jedynie okolicznej ludności. Pierwszymi przybyszami byli mnisi z [[Monaster Świętego Ducha w Wilnie|monasteru Świętego Ducha w Wilnie]], którzy pielgrzymując do [[Monaster Chrystusa Zbawiciela w Wirowie|monasteru w Wirowie]] i do [[Monaster Narodzenia Matki Bożej w Leśnej|klasztoru w Leśnej]] mieli tu swoją przystań na odpoczynek i oddanie czci Bogu{{fakt|data=2013-09}}. Kiedy przybywali, okoliczni mieszkańcy gromadzili się na wspólną modlitwę i tak z roku na rok coraz więcej pątników skupiało się wokół świętego źródełka.
-Legenda wiąże je z pierwszymi [[chrześcijanie|chrześcijanami]], jacy pojawili się na tych terenach. Byli to mnisi [[Ławra Pieczerska|Kijowsko-Pieczerskoj Ławry]], którzy chroniąc się przed [[Tatarzy|Tatarami]], w tym ustroniu leśnym, przy źródełku, wznieśli cerkiew, a wśród mieszkańców puszczy  szerzyli wiarę prawosławną. Tu przychodzili się oni modlić, a woda ze źródła w swej symbolice łączyła się ze zdrowiem i zbawieniem.
-Przez kilka wieków leśne źródło było znane jedynie okolicznej ludności. Pierwszymi przybyszami byli mnisi z [[Monaster Świętego Ducha w Wilnie|monasteru Świętego Ducha w Wilnie]], którzy pielgrzymując do [[Monaster Chrystusa Zbawiciela w Wirowie|monasteru w Wirowie]] i do [[Monaster Narodzenia Matki Bożej w Leśnej|klasztoru w Leśnej]] mieli tu swoją przystań na odpoczynek i oddanie czci Bogu. Kiedy przybywali, okoliczni mieszkańcy gromadzili się na wspólną modlitwę i tak z roku na rok coraz więcej pątników skupiało się wokół świętego źródełka.
 Jak przed wiekami, tak i teraz, pielgrzymi odwiedzający Krynoczkę, chusteczką zwilżoną w jej wodzie przecierają chore miejsce, po czym pozostawiają ją na ogrodzeniu z tyłu za studzienką, w ten sposób symbolicznie pozbywając się choroby.