Wzgórze Lecha (Gniezno): Różnice pomiędzy wersjami

Wzgórze Lecha
	; Katedra gnieźnieńska na Wzgórzu Lecha
Państwo	Polska
Wysokość	117,1 m n.p.m.
	Położenie na mapie Gniezna Wzgórze Lecha
	Położenie na mapie Polski Wzgórze Lecha
	Położenie na mapie województwa wielkopolskiego Wzgórze Lecha
	Położenie na mapie powiatu gnieźnieńskiego Wzgórze Lecha
	52°32′13″N 17°35′31″E/52,536944 17,591944
	Multimedia w Wikimedia Commons

Przeglądaj historię interaktywnie

[wersja przejrzana]

← poprzednia edycja następna edycja →

Usunięta treść Dodana treść

WizualnieWikikod

Jednokolumnowy

Wersja z 18:01, 25 wrz 2019

Wzgórze Lecha, Góra Królewska, Gnieźnieńska Góra, Góra na Gnieźnie, Góra Lecha – wzniesienie (wysokość ok. 120–123 m n.p.m.) będące najstarszą częścią Gniezna.

Prowadzone na Wzgórzu Lecha w okresie międzywojennym oraz od 1948 prace wykopaliskowe odkryły pozostałości zespołu grodowego, którego budowę rozpoczęto w latach 940–941^[1], obok pochodzącej z VIII wieku^{[potrzebny przypis]} osady na Wzgórzu Panieńskim. Od końca VIII do połowy X wieku na Górze Lecha wznosił się otoczony fosą o szerokości 12 metrów kamienny kurhan o średnicy 10-12 metrów^[2].

Według źródeł^{[potrzebny przypis]} na Wzgórzu Lecha znajdowała się w okresie przedchrześcijańskim świątynia (według Długosza będąca miejscem kultu boga Nyja), której zniszczenie datuje się (na podstawie badań dendrologicznych przeprowadzonych m.in. przez prof. Kurnatowską) również na lata czterdzieste X wieku. Na terenie tzw. pierwszego podgrodzia wzniesiono w końcu X w. kościół, podniesiony w 1000 do rangi archikatedry.

Osobny artykuł: Bazylika prymasowska Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny w Gnieźnie.

Przypisy

↑ Andrzej Buko: Archeologia Polski wczesnośredniowiecznej : odkrycia, hipotezy, interpretacje. Warszawa: Wydawnictwo „Trio”, 2005, s. 231. ISBN 83-7436-023-2.
↑ T.Sawicki „Badania przy kościele św. Jerzego w Gnieźnie”, [w:] Gniezno w świetle ostatnich badań archeologicznych, Gniezno 2001, s.177 nn.

Linki zewnętrzne

[Andrzej_Buko2005-s231-1] Andrzej Buko: Archeologia Polski wczesnośredniowiecznej : odkrycia, hipotezy, interpretacje. Warszawa: Wydawnictwo „Trio”, 2005, s. 231. ISBN 83-7436-023-2.

[2] T.Sawicki „Badania przy kościele św. Jerzego w Gnieźnie”, [w:] Gniezno w świetle ostatnich badań archeologicznych, Gniezno 2001, s.177 nn.

[1]

[2]

@@ Linia 17: / Linia 17: @@
 '''Wzgórze Lecha, Góra Królewska, Gnieźnieńska Góra, Góra na Gnieźnie, Góra Lecha''' – wzniesienie (wysokość ok. 120–123 m n.p.m.) będące najstarszą częścią [[Gniezno|Gniezna]].
-Prowadzone w okresie międzywojennym, a szczególnie od 1948 prace wykopaliskowe odkryły świadectwa istnienia zespołu grodowego, którego budowę zapoczątkowano w latach 940–941{{r|Andrzej Buko2005-s231}}, obok pochodzącej z VIII wieku{{fakt|data=2012-10}} osady na [[Wzgórze Panieńskie (Gniezno)|Wzgórzu Panieńskim]]. Od końca VIII do połowy X wieku na Górze Lecha wznosił się otoczony fosą o szerokości 12 metrów kamienny kurhan o średnicy 10-12 metrów<ref>T.Sawicki „Badania przy kościele św. Jerzego w Gnieźnie”, [w:] Gniezno w świetle ostatnich badań archeologicznych, Gniezno 2001, s.177 nn.</ref>.
+Prowadzone na Wzgórzu Lecha w okresie międzywojennym oraz od 1948 prace wykopaliskowe odkryły pozostałości zespołu grodowego, którego budowę rozpoczęto w latach 940–941{{r|Andrzej Buko2005-s231}}, obok pochodzącej z VIII wieku{{fakt|data=2012-10}} osady na [[Wzgórze Panieńskie (Gniezno)|Wzgórzu Panieńskim]]. Od końca VIII do połowy X wieku na Górze Lecha wznosił się otoczony fosą o szerokości 12 metrów kamienny kurhan o średnicy 10-12 metrów<ref>T.Sawicki „Badania przy kościele św. Jerzego w Gnieźnie”, [w:] Gniezno w świetle ostatnich badań archeologicznych, Gniezno 2001, s.177 nn.</ref>.
 Według źródeł{{fakt|data=2012-10}} na Wzgórzu Lecha znajdowała się w okresie przedchrześcijańskim [[chram|świątynia]] (według [[Jan Długosz|Długosza]] będąca miejscem kultu boga [[Nyja]]), której zniszczenie datuje się (na podstawie badań [[dendrologia|dendrologicznych]] przeprowadzonych m.in. przez prof. [[Zofia Hilczer-Kurnatowska|Kurnatowską]]) również na lata czterdzieste X wieku. Na terenie tzw. pierwszego podgrodzia wzniesiono w końcu X w. kościół, podniesiony w 1000 do rangi archikatedry.