Przejdź do zawartości

Grań Baszt: Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
[wersja nieprzejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
Znacznik: Wycofane
Anulowanie wersji 71324213 autorstwa 89.78.216.12 (dyskusja) - jeśli istotne, to należy dodać przypis
Znacznik: Anulowanie edycji
Linia 51: Linia 51:


== Taternictwo ==
== Taternictwo ==
Dla taternictwa istotna jest około 2,5 kilometrowa część grani od Hlińskiej Turni do Skrajnej Baszty. Długi, zalesiony grzbiet Dryganta nie przedstawia żadnych trudności technicznych.
Przez Grań Baszt nie przebiega żaden ze znakowanych szlaków turystycznych. Jest udostępniona do uprawiania [[taternictwo|taternictwa]]. Przejście grani z ominięciem Piekielnikowej Turni jest łatwe (trudności nie przekraczają I w [[skala trudności dróg skalnych|skali tatrzańskiej]]) i zajmuje około 6 godz. Również większość [[droga wspinaczkowa|dróg wspinaczkowych]] przez współczesnych taterników jest oceniana jako łatwa lub średnio trudna<ref name=cw />.
Przez Grań Baszt nie przebiega żaden ze znakowanych szlaków turystycznych. Jest udostępniona do uprawiania [[taternictwo|taternictwa]]. Przejście grani z ominięciem Piekielnikowej Turni jest łatwe (trudności nie przekraczają I w [[skala trudności dróg skalnych|skali tatrzańskiej]]) i zajmuje około 6 godz. Również większość [[droga wspinaczkowa|dróg wspinaczkowych]] przez współczesnych taterników jest oceniana jako łatwa lub średnio trudna<ref name=cw />.



Wersja z 21:11, 9 lis 2023

Grań Baszt, widok z Osterwy
Grań Baszt widziana z przełęczy Waga
Widok z Rysów
Widok z Doliny Mięguszowieckiej
Grań Baszt od strony Doliny Młynickiej, znad Capiego Stawu
Widok ze Skrajnego Soliska

Grań Baszt (słow. hrebeň Bášt, niem. Basteigrat, węg. Bástya-gerinc[1]) – boczna, ok. 5-kilometrowa grań tatrzańska, położona na terenie Słowacji. W wierzchołku Hlińskiej Turni (Hlinská veža) odchodzi od głównej grani odnogi Krywania w kierunku południowo-wschodnim do Szczyrbskiego Jeziora (Štrbské pleso). Grań rozdziela od siebie doliny: Młynicką (Mlynická dolina) i Mięguszowiecką (Mengusovská dolina). W kolejności od północy na południe w Grani Baszt znajdują się następujące szczyty, turnie i przełęcze[2][3]:

W rejonie Grani Baszt występuje duże nasycenie „szatańskiego” nazewnictwa. Oprócz wymienionych powyżej nazw szczytów i przełęczy są też inne przykłady diabelskiego nazewnictwa: Dolinka Szatania, Diabli Żleb, Diabla Zatoka, Diabla Kopa, Szatani Żleb, Szatanie Stawki. Związane jest ono z legendami o ukrytych w Szatanim Żlebie cennych kruszcach[4]. Powtarzające się zjawisko spadania pojedynczych kamieni, związane ze znaczną kruchością skał, przypisywane było siłom nieczystym, zrzucającym głazy na poszukiwaczy diabelskich skarbów[4].

Grań Baszt od dawna stanowi naturalną granicę pomiędzy Spiszem i Liptowem. W zboczach Skrajnej Baszty przed 1530 wydobywano podobno rudy miedzi[5].

Taternictwo

Przez Grań Baszt nie przebiega żaden ze znakowanych szlaków turystycznych. Jest udostępniona do uprawiania taternictwa. Przejście grani z ominięciem Piekielnikowej Turni jest łatwe (trudności nie przekraczają I w skali tatrzańskiej) i zajmuje około 6 godz. Również większość dróg wspinaczkowych przez współczesnych taterników jest oceniana jako łatwa lub średnio trudna[2].

Pierwsze odnotowane przejścia Grani Baszt:

Przypisy

  1. Tatry Wysokie. Czterojęzyczny słownik nazw geograficznych [online] [dostęp 2021-02-20] [zarchiwizowane z adresu 2006-09-24].
  2. a b Władysław Cywiński. Grań Baszt. Przewodnik szczegółowy, tom 15. Poronin: Wydawnictwo Górskie, 2009, ISBN 978-83-7104-041-2.
  3. Úrad geodézie, kartografie a katastra Slovenskej republiky, Produkty leteckého laserového skenovania [online].
  4. a b Witold Henryk Paryski. Zofia Radwańska-Paryska. Wielka encyklopedia tatrzańska. Poronin: Wydawnictwo Górskie, 2004, ISBN 83-7104-009-1.
  5. Józef Nyka. Tatry Słowackie. Przewodnik. wyd. 2, Latchorzew: Wydawnictwo Trawers, 1998, ISBN 83-901580-8-6.
  6. Witold Henryk Paryski. Tatry Wysokie. Przewodnik taternicki. Część V. Cubrynka – Skrajna Baszta. Warszawa: Sport i Turystyka, 1954.