Stan Getz

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
To jest stara wersja tej strony, edytowana przez Dohaeng (dyskusja | edycje) o 23:07, 19 lut 2010. Może się ona znacząco różnić od aktualnej wersji.
{{{nazwa}}}
Ilustracja
Miejsce urodzenia

Filadelfia

Instrumenty

saksofon tenorowy, klarnet, saksofon altowy

Gatunki

cool jazz, West Coast jazz, Bossa nova

Zawód

muzyk

Aktywność

1943-1991

Powiązania

João Gilberto, Tom Jobim, Astrud Gilberto, Charlie Byrd, Chet Baker, Gary Burton

Strona internetowa

Stan Getz, właśc. Stanley Gayetsky (ur. 2 lutego 1927 w Filadelfii, zm. 6 czerwca 1991 w Malibu[1]) – amerykański saksofonista jazzowy grający na saksofonie tenorowym.

Urodził się w rodzinie pochodzenia ukraińsko-żydowskiego. Wychował się w Nowym Jorku. Rozpoczął karierę muzyczną w 1943, gdy został przyjęty do orkiestry Jacka Teagardena. Grał potem w zespołach Stana Kentona, Jimmy'ego Dorseya i Benny'ego Goodmana. W latach 1947-1949 występował z orkiestrą Woody'ego Hermana, gdzie był jednym z Four Brothers (muzyków sekcji saksofonów: trzech tenorowych (Getz, Zoot Sims i Herbie Steward i barytonowego (Serge Chaloff).

W latach 50. Getz był jednym z najbardziej znanych muzyków stylu cool. Nagrywał m.in. z Horace'em Silverem, Oscarem Petersonem i Jimmym Smithem. Od 1958 przebywał w Kopenhadze, skąd powrócił do Stanów Zjednoczonych w 1961. Na początku lat 60. jego albumy nagrane z Charliem Byrdem, a potem z João Gilberto i Antônio Jobimem wywołały modę na bossa novę. Później prowadził małe zespoły. Powrócił do intensywnego nagrywania w ostatnich pięciu latach swojego życia.

Przez wiele lat zmagał się z nałogiem alkoholowym i narkotykowym, z których wyzwolił sie dopiero pod koniec życia. Zmarł na raka wątroby.

Wybrana dyskografia

  1. David Heaton, John Higgins: Lives remembered: The Times obituaries of 1991. Blewbury Press, 1991, s. 144. ISBN 978-0-9518282-0-5.