Stanisław Derendarz

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Stanisław Derendarz (ur. w 1928 r. w Babach, zm. w 1994 r.[1]) – pisarz, poeta, gawędziarz, muzyk ludowy.

Mieszkał we wsi Raciborowice w gminie Moszczenica w powiecie piotrkowskim, gdzie zajmował się prowadzeniem gospodarstwa rolnego.

Należał do Stowarzyszenia Twórców Ludowych.

Historia[edytuj | edytuj kod]

Debiutował w 1965 r. na łamach „Głosu Robotniczego[2]. Tworzył wiersze, opowiadania oraz gawędy, które opublikowały m.in. Twórczość Ludowa[3], Gromada Rolnik Polski[4], Tygodnik Piotrkowski oraz Zbliżenia Piotrkowskie[5]. Pisał również teksty piosenek dla kapeli ludowej „Tkacze” z Moszczenicy. Utwory S. Derendarza prezentował film Krystyny Widerman „Gniazdo Rodzinne” (1988 r.). W 1993 r. ukazał się tom jego wierszy pt. „...I dotąd będę...”.

Nagrody[edytuj | edytuj kod]

Był laureatem wielu nagród, m.in. III nagrody w konkursie indywidualnym (skrzypce) podczas Festiwalu Kapel i Śpiewaków Ludowych w Kazimierzu Dolnym n. Wisłą (1978 r.) oraz I nagrody w Turnieju Jednego Wiersza podczas Ogólnopolskich Spotkań Poetyckich (1989 r.). Odnosił również sukcesy w Ogólnopolskim Konkursie Literackim im. Jana Pocka (nagrody w dziedzinie prozy i poezji). W 1983 r. został uhonorowany Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Donat Niewiadomski, „Współczesna poezja ludowa w ujęciu generacyjnym”, Twórczość Ludowa nr 1 z 1995 r., s. 3
  2. Stanisław Derendarz, „Do zrobienia jest jeszcze wiele”, Głos Robotniczy nr 141 z 1965 r., s. 3
  3. Stanisław Derendarz, opowiadanie „Jakub”, Twórczość Ludowa nr 2 z 1989 r., s. 22-23; Stanisław Derendarz, wiersz „Ale wiem dlaczego”, Twórczość Ludowa nr 1 z 1990 r., s. 10; Stanisław Derendarz, wiersz „Wydeptane ścieżki”, Twórczość Ludowa nr 1 z 1991 r., s. 2
  4. Stanisław Derendarz, wiersz „Praca niech będzie modlitwą”, Gromada Rolnik Polski nr 103 z 1989 r., s. 1
  5. Stanisław Derendarz, Wiersze, Zbliżenia Piotrkowskie nr 3 z 1993 r., s. 65-68

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Stanisław Derendarz, „...I dotąd będę...”, Tomaszów Mazowiecki, 1993 r.
  • Stanisław Derendarz, Wiersze, Zbliżenia Piotrkowskie nr 3 z 1993 r., s. 65-68
  • Stanisław Derendarz, wiersz „Apel”, Turniej Jednego Wiersza, Twórczość Ludowa nr 3 z 1989 r., s.6
  • Jerzy Kisson-Jaszczyński, „Gdzieś tam za stacją Baby”, Odgłosy nr 34 (1185) z 1980 r., s. 1,4