Stanisław Libera

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Stanisław Libera
Data i miejsce urodzenia

7 września 1885
Opalenica

Data i miejsce śmierci

23 lutego 1954
Poznań

Radny Miasta Poznania
Okres

od 1922
do 1939

Przynależność polityczna

Stronnictwo Narodowe

Sekretarz Rady Miasta Poznania
Okres

od 1925
do 1929

Przynależność polityczna

Stronnictwo Narodowe

Poprzednik

Teodor Krause

Następca

Józef Tylczyński

Wiceprezes Towarzystwa Młodych Przemysłowców
Okres

od 1937

Stanisław Libera (ur. 7 września 1885 w Opalenicy, zm. 23 lutego 1954 w Poznaniu) – powstaniec wielkopolski, mistrz stolarski oraz działacz społeczny.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Urodził się w rodzinie szewca Antoniego i matki Marianny z domu Kudlińskiej. Ukończył szkołę wydziałową w Opalenicy oraz rozpoczął naukę zawodu stolarskiego. Przeprowadził się do Berlina i działał w Związku Polaków w Niemczech. Po I wojnie światowej powrócił do Poznania i wziął udział w Powstaniu Wielkopolskim[1].

Założył własny zakład stolarski na Chwaliszewie w Poznaniu. Działał w środowisku rzemieślniczym - został wybrany Starszym Cechu Stolarzy w Poznaniu[2]. W latach 1922–1939 był radnym Miasta Poznania. W latach 1925–1929 był sekretarzem Rady, a następnie w latach 1929–1933 zastępcą sekretarza[3]. Działał w organizacjach społecznych, między innymi w: Towarzystwie Gimnastycznym „Sokół”, Związku Powstańców Wielkopolskich w Poznaniu oraz Bractwie Kurkowym. Pracował na rzecz rozwoju rzemiosła i przedsiębiorczości. Należał do Towarzystwa Młodych Przemysłowców, został wybrany wiceprezesem w 1937 roku. Był członkiem Stronnictwa Narodowego, od 1928 Prezesem Koła Poznań Stare Miasto[4]. Na początku II wojny światowej współorganizował Straż Obywatelską w Poznaniu, pełnił funkcję komendanta komisariatów V i IX.[5] Został aresztowany przez Niemców i więziony w następujących miejscach: przy ul. Młyńskiej, Forcie VII, Wronkach, KL Dachau oraz KL Buchenwald. W 1944 roku powrócił do Poznania, następnie ukrywał się w Warszawie i Ostrowcu. Po zakończeniu wojny pracował jako zaprzysiężony rzeczoznawca w Sądzie Okręgowym. Inwigilowany i zatrzymany przez Urząd Bezpieczeństwa Publicznego w 1950. Zmarł w 1954 i został pochowany na cmentarzu Miłostowo w Poznaniu.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Uczestnicy Powstania Wielkopolskiego – baza on-line. [dostęp 2019-07-02].
  2. Praca zbiorowa pod red. A. Gąsiorowskiego i J. Topolskiego: Wielkopolski słownik biograficzny. Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1981, s. 421–422.
  3. Praca zbiorowa pod red. J. Wiesiołowskiego: Władze miasta Poznania. Tom II. 1793–2003. Wykaz członków władz miasta 1253–2003. Poznań: 2003.
  4. Praca zbiorowa pod red. A. Gąsiorowskiego i J. Topolskiego: Wielkopolski słownik biograficzny. Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1981, s. 421–422.
  5. Elżbieta Wojcieszyk: Działalność Rady Miejskiej Miasta Poznania w latach 1919–1939 i losy poznańskich radnych. Poznań: 2011, s. 338–339.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • K. Stryjkowski: Towarzystwo Gimnastyczne „Sokół” w Wielkopolsce w latach 1914–1939, Poznań 2016.
  • Praca zbiorowa pod red. A. Gąsiorowskiego i J. Topolskiego: Wielkopolski słownik biograficzny. Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1981.
  • Praca zbiorowa pod red. J. Wiesiołowskiego: Władze miasta Poznania. Tom II. 1793–2003. Wykaz członków władz miasta 1253–2003, Poznań 2003.
  • E. Wojcieszyk: Działalność Rady Miejskiej Miasta Poznania w latach 1919–1939 i losy poznańskich radnych, Poznań 2011.