Staszic (Dąbrowa Górnicza)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Staszic
Ilustracja
Wiąz szypułkowy - pomnik przyrody
Państwo

 Polska

Miasto

Dąbrowa Górnicza

Położenie na mapie Dąbrowy Górniczej
Mapa konturowa Dąbrowy Górniczej, na dole po lewej znajduje się punkt z opisem „Staszic”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, na dole znajduje się punkt z opisem „Staszic”
Położenie na mapie województwa śląskiego
Mapa konturowa województwa śląskiego, blisko centrum na prawo znajduje się punkt z opisem „Staszic”
Ziemia50°18′57,85″N 19°13′08,37″E/50,316069 19,218992

Staszic (w latach 1939 - 1945 Dombrowa O.-S. Neue Kolonie) – osiedle w Dąbrowie Górniczej, przylegające do dzielnic Centrum i Reden, od południa graniczące z miastem Sosnowiec (dzielnica Zagórze). Od wschodu otacza go las, a od północy droga krajowa nr 94.

Historia[edytuj | edytuj kod]

Rozróżnia się Stary i Nowy Staszic, obie nazwy pochodzą od nieistniejącej kopalni. Stary Staszic stanowi zwartą zabudowę domów indywidualnych w obrębie nieistniejącej już Huty Szkła Gospodarczego im. Stanisława Staszica (jako jedyna w Polsce produkująca balony szklane) i Spółdzielni Usług Transportowych. Nowy Staszic to wielouliczna zabudowa willowa, powstała w 1933 r. według planów Zygmunta Cieplaka i Cezarego Uthke (jedna z ulic na Staszicu nosi jego imię). Osiedle stworzono dla inteligencji Dąbrowy Górniczej, głównie pracujących na tych terenach inżynierów górnictwa i hutnictwa, przedstawicieli wolnych zawodów oraz urzędników. Każdy dom posiadał przydomowy ogródek, a działki budowlane miały po 1000-1100 m². Metraż budynku zbliżał je do zabudowy willowej (średnio 110 m²). Działki wyposażono we wszystkie instalacje sanitarne i wodno-kanalizacyjne oraz energię elektryczną.

Obecnie[edytuj | edytuj kod]

Obecnie oprócz domów pochodzących z dawnej kolonii powstało wiele nowych budynków jednorodzinnych, głównie w latach 1960/70. Po drugiej stronie drogi nr 94 znajduje się hipermarket Auchan, ogródki działkowe oraz kościół pw. Chrystusa Króla. Przy kościele rośnie wiąz szypułkowy uznany za pomnik przyrody.[1]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Encyklopedia Dąbrowy Górniczej A-Z, tom I - pod red. S.Pobideła, rok 1996, ISBN 83-901687-6-6

Przypisy[edytuj | edytuj kod]