Stylogyne lateriflora

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Stylogyne lateriflora
Systematyka[1][2]
Domena

eukarionty

Królestwo

rośliny

Podkrólestwo

rośliny zielone

Nadgromada

rośliny telomowe

Gromada

rośliny naczyniowe

Podgromada

rośliny nasienne

Nadklasa

okrytonasienne

Klasa

Magnoliopsida

Nadrząd

astropodobne

Rząd

wrzosowce

Rodzina

pierwiosnkowate

Rodzaj

Stylogyne

Gatunek

Stylogyne lateriflora

Nazwa systematyczna
Stylogyne lateriflora (Sw.) Mez
I.Urban, Symb. Antill. 2: 418 (1901)[3]
Synonimy
  • Anguillaria lateriflora (Sw.) Lam.
  • Ardisia acuminata Spreng.
  • Ardisia caribaea (A.DC.) Miq.
  • Ardisia lateriflora Sw.
  • Badula caribaea A.DC.
  • Badula lateriflora (Sw.) Griseb.
  • Stylogyne tenuifolia Britton
  • Tinus caribaea (A.DC.) Kuntze
  • Tinus lateriflora (Sw.) Kuntze[3]

Stylogyne lateriflora (Sw.) Mez – gatunek roślin z rodziny pierwiosnkowatych (Primulaceae). Występuje naturalnie na Portoryko i Małych Antylach[3][4].

Morfologia[edytuj | edytuj kod]

Pokrój
Zimozielone drzewo lub krzew. Dorastające do 10 m wysokości[4].
Liście
Blaszka liściowa ma owalny, eliptyczny lub eliptycznie odwrotnie jajowaty kształt. Mierzy 7–25 cm długości oraz 6–11 cm szerokości, jest całobrzega, ma klinową nasadę i spiczasty wierzchołek. Ogonek liściowy jest nagi i ma 4–10 mm długości[4].
Kwiaty
Zebrane w wierzchotkach wyrastających z kątów pędów. Mają 5 działek kielicha o owalnym kształcie i dorastających do 2 mm długości. Płatków jest 5, są odwrotnie jajowate i mają białą lub różową barwę oraz 2–3 mm długości[4].
Owoce
Pestkowce mierzące 6-7 mm średnicy, o kulistym kształcie[4].

Biologia i ekologia[edytuj | edytuj kod]

Rośnie w lasach, na wysokości do 1200 m n.p.m.[4]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Michael A. Ruggiero i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI10.1371/journal.pone.0119248, PMID25923521, PMCIDPMC4418965 [dostęp 2020-02-20] (ang.).
  2. Peter F. Stevens, Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2010-02-02] (ang.).
  3. a b c Stylogyne lateriflora (Sw.) Mez. Plants of the World Online. [dostęp 2021-04-04]. (ang.).
  4. a b c d e f Stylogyne lateriflora. Plantes & Botanique. [dostęp 2021-04-04]. (fr.).