Symbol kontynuacji

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Symbol kontynuacji to element składni określonego języka programowania, informujący translator, o kontynuowaniu zapisu elementu kodu w kolejnej linii tekstu kodu źródłowego.

W językach programowania o zapisie swobodnym, instrukcja w kodzie źródłowym może być zwykle zapisana w wielu wierszach tekstu. W tym przypadku znak nowego wiersza (i ewentualnie inne znaki jak np. znak powrotu karetki), jest po prostu separatorem, pełniącym równocześnie funkcję formatowania wydruku (rozumianego także jako wyświetlanie na ekranie monitora, czy też zapisu do pliku tekstowego). Istnieją jednak języki, w których nałożone zostało istotne ograniczenia na format zapisu kodu źródłowego, bądź znak nowej linii pełni rolę separatora bądź terminatora instrukcji. W tych przypadkach, kontynuacja instrukcji w kolejnych wierszach wymaga – o ile język w ogóle dopuszcza taką konstrukcję – specjalnego oznaczenia, iż następny wiersza jest kontynuacją zapisu z wiersza poprzedniego[1].

Można wyróżnić następujące przypadki[2]:

  • instrukcja może być zapisana tylko w 1 wierszu,
  • instrukcja może być kontynuowana w kolejnym wierszu, liczba wierszy kontynuacji może być ograniczona, a fakt takiej kontynuacji wymaga specjalnego oznacznika umieszczonego
    • w wierszu pierwszym – kontynuowanym (i ewentualnie następnych)
    • w wierszy następnym – stanowiącym kontynuację wiersza poprzedniego
  • instrukcja może być kontynuowana w wierszach następnych, bez specjalnych ograniczeń lub oznaczeń.

Przykład:

' Visual Basic
If (MyStack.Count>0) And _
   (MyStack.Seek=0) Then
  
End If

Symbol kontynuacji zwykle dotyczy zapisu instrukcji, rzadziej odnosić się może również do podziału zapisu literałów złożonych takich jak literały tablicowe lub łańcuchowe.

Przykład w Icon:[3]

a:="To jest jeden łańcuch _
    znaków zapisany w trzech liniach kodu, _
    ale spacje początkowe są ignorowane."

Zmiennej a zostanie przypisany łańcuch: "To jest jeden łańcuch znaków zapisany w trzech liniach kodu, ale spacje początkowe są ignorowane."

Symbole kontynuacji w językach programowania
język programowania symbol umieszczony
na końcu poprzedniego wiersza na początku następnego wiersza
C[4][5], C++[4] - preprocesor \ ukośnik wsteczny
Fortran 77[6] dowolny znak różny od spacji lub zera na poz. 6 wiersza (1 wiersza + maksymalnie 19 wierszy kontynuacji)
Icon[3] _ (kreska podkreślenia), dotyczy literałów łańcuchowych i zbiorów znaków
Makefile (Borland)[7] \ ukośnik wsteczny
Python[8] \ ukośnik wsteczny
Ruby \ ukośnik wsteczny
Snobol[9] . (kropka) lub + (plus), pierwszy znak wiersza
Visual Basic _ (kreska podkreślenia)

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Michael Marcotty, Henry Ledgord, W kręgu języków programowania, tłumaczenie: Krystyna Jerzykiewicz, Wydawnictwa Naukowo-Techniczne, Warszawa 1980, Seria: Biblioteka Inżynierii Oprogramowania, ISBN 83-204-1342-7
  2. John E. Nicholls, Struktura języków programowania, Wydawnictwa Naukowo-Techniczne, Warszawa 1980, Seria: Informatyka, ISBN 83-204-0246-8
  3. a b Ralph E. Griswold, Madge T. Griswold, Icon, Wydawnictwa Naukowo-Techniczne, Warszawa 1987, Seria: Biblioteka Inżynierii Oprogramowania, ISBN 83-204-0871-7
  4. a b Jan Bielecki, Od C do C++, programowanie obiektowe w języku C, Wydawnictwa Naukowo-Techniczne, Warszawa 1990, ISBN 83-204-1332-X
  5. Jan Bielecki, Turbo C z grafiką na IBM PC, Wydawnictwa Naukowo-Techniczne, Warszawa 1990, Seria: Mikrokomputery, ISBN 83-204-1101-7
  6. Ryszard K. Kott, Krzysztof Walczak, Programowanie w języku Fortran 77, Warszawa: Wydawnictwa Naukowo-Techniczne, 1991, ISBN 83-204-1362-1, OCLC 749999902.
  7. Andrzej Marciniak, Borland Pascal 7.0, Wyd. Nakom, Poznań 1994 r., seria: Biblioteka Użytkownika Mikrokomputerów, ISBN 83-85060-53-7, ISSN 0867-6011
  8. b:Zanurkuj w Pythonie/Argumenty opcjonalne i nazwane
  9. Paweł Gizbert-Studnicki, Jerzy Kaczmarczuk, Snobol4, Wydawnictwa Naukowo-Techniczne, Warszawa 1984, Seria: Biblioteka Inżynierii Oprogramowania, ISBN 83-204-0546-7