Szew nosowo-szczękowy

Dodaj linki
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Szew nosowo-szczękowy
Czaszka człowieka. Kości nosowe oznaczone kolorem różowym, szczęki – kolorem żółtym.
Nos człowieka, widok z boku. Prawa kość nosowa podpisana Nasal bone, wyrostek czołowy szczęki – Frontal proc. of Maxilla.

Szew nosowo-szczękowy (łac. sutura nasomaxillaris) – szew czaszki łączący kość nosową ze szczęką. Jest szwem liściastym[1].

U człowieka przebiega na bocznej ścianie nosa i jamy nosowej, łącząc zaostrzony brzeg boczny kości nosowej z również ostrym brzegiem przednim wyrostka czołowego szczęki[2][3][4].

Zarasta (kostnieje) u bydła domowego w starości, u konia domowego w 17–20, a czasem dopiero w 28 roku życia[1].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ a b Kazimierz Krysiak, Henryk Kobryń, Franciszek Kobryńczuk, Anatomia zwierząt. 1. Aparat ruchowy, Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2012, s. 233–236, ISBN 978-83-01-16822-3.
  2. ↑ Bochenek i Reicher 2019 ↓, s. 362.
  3. ↑ Bochenek i Reicher 2019 ↓, s. 368.
  4. ↑ Polska Akademia Nauk Wydział Nauk Medycznych, Wielki słownik medyczny, Warszawa: Wydawnictwo Lekarskie PZWL, 1996, s. 1298, ISBN 83-200-1923-0.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Adam Bochenek, Michał Reicher, Anatomia człowieka. Tom I. Anatomia ogólna. Kości, stawy i więzadła, mięśnie, wyd. XIII, Warszawa: Wydawnictwo Lekarskie PZWL, 2019, ISBN 978-83-200-4323-5.

Przeczytaj ostrzeżenie dotyczące informacji medycznych i pokrewnych zamieszczonych w Wikipedii.

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Szew_nosowo-szczękowy&oldid=72482194”