Szkło (Petříkovický potok)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Szkło
Ilustracja
Kontynent

Europa

Państwo

 Polska
 Czechy

Rzeka
Źródło
Miejsce Góry Krucze
Wysokość

620-650 m n.p.m.

Ujście
Recypient Ličná
Miejsce

Trutnov

Wysokość

390 m n.p.m.

brak współrzędnych

Szkło (na niektórych mapach Ostrożnica) – górski potok w Sudetach Środkowych, płynący na terenie Polski, a następnie - pod nazwą Petříkovický potok - Czech. Polska nazwa wywodzi się z niemieckiej nazwy Glasser Wasser, która to wzięła się prawdopodobnie od istniejącej kiedyś nad potokiem huty szkła[1].

Wypływy kilku toków źródłowych potoku znajdują się na terenie Polski, na wschodnich stokach Gór Kruczych[2]. Najwyżej położone znajdują się na wysokości ok. 620-650 m n.p.m. w dolinie Długi Dół, pod wzniesieniami Mrowińca i Kobylej Góry. Potok spływa do Uniemyśla, a stamtąd w kierunku południowo-zachodnim do Okrzeszyna[3], odwadniając południowo-wschodnią część Gór Kruczych i południowo-zachodnią część Zaworów[2].

Poniżej Okrzeszyna Szkło przecina na wysokości ok. 440 m n.p.m. granicę polsko-czeską (która na odcinku kilkuset metrów biegnie jego korytem) i dalej płynie pod nową nazwą jako Petříkovický potok[2]. Przepływa przez Petříkovice i w dzielnicy Trutnova, zwanej Poříčí, na wysokości ok. 390 m n.p.m. wpada (jako lewobrzeżny dopływ) do potoku Ličná, tuż przed jego ujściem do Úpy. Ponieważ Úpa jest dopływem Łaby, Szkło należy do zlewiska Morza Północnego[4]. Powierzchnia jego dorzecza w Polsce wynosi ok. 9-10 km², a więc większość tzw. Worka Okrzeszyna[2]. Większe dopływy to Beczkowski Potok (prawobrzeżny, w Okrzeszynie) i Chvalečský potok (lewobrzeżny, tuż za granicą państwową)[3].

Doliną Szkła po stronie czeskiej (a więc już formalnie doliną Petříkovickeho potoku) od samej granicy państwowej po Trutnov-Poříčí biegnie czeska droga nr 301 oraz linia kolejowa Trutnov-Poříčí - Teplice nad Metují[3].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Blog "Ścieżka w bok"
  2. a b c d Krzysztof Kołodziejczyk. Skrajem Gór Kruczych i wokół Worka Okrzeszyna w Góry jastrzębie (cz. 2). „Sudety”, s. 6-12, grudzień 2023. Oficyna Wydawnicza ATUT. ISSN 1641-8603. (pol.). 
  3. a b c Mapa turystyczna. [dostęp 2024-01-12].
  4. Nadleśnictwo Kamienna Góra

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]