Szkoła Oficerska Wojsk Taborowych
| Historia | |
| Państwo | |
|---|---|
| Sformowanie |
1921 |
| Rozformowanie |
1925 |
| Tradycje | |
| Kontynuacja |
Szkoła dla Podoficerów Wojsk Taborowych |
| Organizacja | |
| Dyslokacja | |
| Rodzaj wojsk | |
| Podległość | |
Szkoła Oficerska Wojsk Taborowych – szkoła Wojska Polskiego kształcąca oficerów i podoficerów taborowych.
Szkoła Oficerska Wojsk Taborowych mieściła się we Lwowie. Nauka odbywała się na kursie przejściowym, trwającym pięć i pół miesiąca[1].
W celu podniesienia poziomu wykształcenia fachowego i ogólnego zawodowych podoficerów i chorążych wojsk taborowych, zaznajomienia ich z nowymi metodami szkolenia i przygotowania do roli instruktorów-wychowawców rekruta oraz dowódcy drużyny lub plutonu, minister spraw wojskowych zarządził utworzenie z dniem 15 maja 1923 roku Kursu doszkolenia dla zawodowych podoficerów i chorążych wojsk taborowych. Kurs trwał pięć miesięcy. Słuchacze, w liczbie 50, zostali zorganizowani w szwadron podoficerski. Kurs pod względem wyszkolenia, dyscyplinarnym i administracyjnym podlegał komendantowi szkoły, który odpowiadał za prawidłowy i odpowiedni poziom nauki[2].
4 kwietnia 1925 roku minister spraw wojskowych wydał rozkaz O. I. Szt.Gen. 3273 Org. w sprawie likwidacji Szkoły Oficerów Wojsk Taborowych i utworzenia Szkoły dla Podoficerów Wojsk Taborowych. Likwidacja miała zostać przeprowadzona do 15 kwietnia tego roku drogą redukcji personelu, koni i materiałów. W miejsce dotychczasowej szkoły należało zorganizować Szkołę dla Podoficerów Wojsk Taborowych. Zwolnione Koszary im. htm. Żółkiewskiego miały być wykorzystane dla zakwaterowania innych formacji, w taki sposób by znaleźć pomieszczenia dla powstającego 6 Pułku Lotniczego[3].
Kadra[edytuj | edytuj kod]
- Komendanci
- ppłk tab. Edmund Schäffer – komendant (do IV 1923 → dowódca 8 dtab[4][5])
- ppłk tab. Erwin Rössner (1923 – 1924)
- Oficerowie
- kpt. tab. Wojciech Bucior (do XII 1922[6])
- kpt. tab. Szymon Skoczylas – komendant kursu doszkolenia dla zawodowych podoficerów i chorążych (od 20 VII 1923[7])
- kpt. tab. Kazimierz Łukasiewicz (od 1 XI 1923[8])
- kpt. tab. Stanisław Trzaska (do V 1924[9])
- por. tab. Wilhelm Antoni Zagórski – instruktor (XII 1922[6] – V 1923 → 6 dtab[10][11])
- por. tab. Józef Dyńko (od V 1923[10][11])
- por. tab. Stanisław Kostka Głuszyk (od V 1923[10][11])
- por. tab. Józef Sozański (od V 1923[10][12])
- por. tab. Kazimierz Kapiszewski – instruktor jazdy konnej (od X 1923[13])
- ppor. tab. Kazimierz Szczepański – dowódca sekcji adm. tab. (od XII 1922[6])
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Almanach 1923 ↓, s. 172, tu jako „Oficerska Szkoła Taborowa”.
- ↑ Dz. Rozk. MSWojsk. Nr 18 z 15 maja 1923 roku, poz. 244.
- ↑ Dz. Rozk. MSWojsk. Nr 11 z 4 kwietnia 1925 roku, poz. 120.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 22 z 18 kwietnia 1923 roku, s. 257.
- ↑ Almanach 1923 ↓, s. 172, tu jako Wilhelm Schäffer.
- ↑ a b c Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 56 z 16 grudnia 1922 roku, s. 919.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 48 z 18 lipca 1923 roku, s. 470.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 68 z 27 października 1923 roku, s. 728.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 49 z 16 maja 1924 roku, s. 283.
- ↑ a b c d Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 34 z 29 maja 1923 roku, s. 362.
- ↑ a b c Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 37 z 8 czerwca 1923 roku, s. 385.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 37 z 8 czerwca 1923 roku, s. 386.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 65 z 10 października 1923 roku, s. 701.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych. [dostęp 2018-08-18].
- Karol Firich, Stanisław Krzysik, Tadeusz Kutrzeba, Stanisław Müller, Józef Wiatr: Almanach oficerski na rok 1923/24. T. 2. Warszawa: Wojskowy Instytut Naukowo-Wydawniczy, 1923.