Szyfr Ottendorfa

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Szyfr Ottendorfa (szyfr książkowy)szyfr w którym każda z liter zastępowana jest liczbami oznaczającymi jej pozycję w ustalonym tekście, będącym kluczem do szyfru[1]. Inna wersja tego szyfru polega na zastępowaniu całych słów ich pozycjami w książce (zwykle słowniku).

Sekretne wiadomości zakodowane przy użyciu szyfru Ottendorfa rozwiązywał Sherlock Holmes, bohater utworów Arthura Conana Doyle’a, w powieści Dolina trwogi.

Zasada szyfrowania wygląda następująco[1]:

12 - 1 - 8 - 3 pierwsza liczba oznacza numer strony, jeżeli jest więcej stron w tekście.
12 - 1 - 8 - 3 druga liczba oznacza numer linijki na stronie.
12 - 1 - 8 - 3 trzecia liczba oznacza wyraz w danej linijce.
12 - 1 - 8 - 3 czwarta liczba oznacza nr litery w wyrazie

Przykład[edytuj | edytuj kod]

(W tekście, dla większej czytelności przykładu, odpowiednie litery zostały wyróżnione)

Litwo! Ojczyzno moja! ty jesteś jak zdrowie.

Ile cię trzeba cenić, ten tylko się dowie,

Kto cię stracił. Dziś piękność twą w całej ozdobie

Widzę i opisuję, bo tęsknię po tobie.

Dla uproszczenia przykład oparty jest tylko na jednej stronie tekstu, dlatego w postaci zakodowanej pierwszą liczbą, wskazującą na numer strony jest wszędzie 1

Kodowanym słowem jest Wikipedysta.

1 - 4 - 1 - 1 = W
1 - 1 - 1 - 2 = i
1 - 2 - 6 - 4 = k
1 - 2 - 8 - 4 = i
1 - 3 - 5 - 1 = p
1 - 3 - 8 - 4 = e
1 - 3 - 9 - 3 = d
1 - 1 - 2 - 5 = y
1 - 3 - 3 - 1 = s
1 - 3 - 6 - 1 = t
1 - 3 - 3 - 4 = a

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Friedrich Ludwig Bauer, Decrypted Secrets: Methods and Maxims of Cryptology, Springer, 2002, s. 44 ISBN 3-540-42674-4