Szyna DIN

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
szyna DIN 35 mm z zamontowanymi wyłącznikami (widok z tyłu)

Szyna DIN lub wspornik montażowy – standard metalowej szyny montażowej, pierwotnie opracowany przez Deutsches Institut für Normung (DIN), wykorzystywanej głównie do montażu modułowej aparatury elektrycznej – wyłączniki nadprądowe, wyłącznik różnicowoprądowy, a także innych urządzeń elektrycznych i elektronicznych w rozdzielnicach elektrycznych.

Występują trzy przekroje:

  1. typ O
  2. typ C
  3. typ G.

Typ O[edytuj | edytuj kod]

Najpopularniejszą odmianą jest szyna montażowa o szerokości 35 mm, standard (EN 50022, BS 5584, DIN 46277-3). Szyna ta jest nazywana także: DIN-3, TH 35, TS 35.

Inne popularne rozmiary tego przekroju to:

  • szyna montażowa o szerokości 15 mm (EN 50045, BS 6273, DIN 46277-2), występujący także pod nazwami: DIN-2, TS 15
  • szyna montażowa o szerokości 7.5 mm (EN 50023, BS 5585)
  • szyna montażowa o szerokości 5 mm.

Typ C[edytuj | edytuj kod]

Profil o przekroju w kształcie litery "C". Najpopularniejsze rozmiary to C20, C30, C40 i C50 (liczba wyraża wysokość w milimetrach).

Typ G[edytuj | edytuj kod]

Profil typu G (EN 50035, BS 5825, DIN 46277-1), nazywany także: DIN-1, TS 32.