Tahir Kadare

Tahir Kadare
	generał major
Data i miejsce urodzenia	28 listopada 1913 ; Gjirokastra
Data i miejsce śmierci	1962 ; Zvërnec
	Przebieg służby
Lata służby	1943–1960
Siły zbrojne	Królewska Armia Albańska; Armia Narodowo-Wyzwoleńcza; Albańska Armia Ludowa
Jednostki	5 Brygada Uderzeniowa
Stanowiska	dowódca artylerii Armii LRA
Główne wojny i bitwy	II wojna światowa
	Odznaczenia

Tahir Kadare (ur. 28 listopada 1913 w Gjirokastrze, zm. 1962 w Zvërnecu k. Wlory^[1]) – generał, dowódca artylerii Armii Ludowej Republiki Albanii w latach 1949–1956.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Po ukończeniu szkoły w rodzinnej miejscowości wstąpił do szkoły oficerskiej w Tiranie, którą ukończył w 1931^[2]. Po awansie na stopień podporucznika w 1933 służył przez dwa lata w dowództwie artylerii Królewskiej Armii Albańskiej^[2]. Od 1934 należał do grupy komunistycznej działającej w strukturach armii albańskiej^[3]. W 1935 wziął udział w antykrólewskiej rebelii w Fierze. Został za to uwięziony, a następnie pozbawiony stopnia oficerskiego i internowany w Tepelenie. Uwolniony w listopadzie 1937 opuścił Albanię i wyjechał do Grecji.

Po agresji włoskiej na Albanię w 1939, powrócił do kraju i włączył się do ruchu oporu. W 1943 został mianowany zastępcą dowódcy 1 Brygady Uderzeniowej, a w styczniu 1944 dowódcą 5 Brygady Uderzeniowej. Był odpowiedzialny za masakrę 65 partyzantów Balli Kombëtar w Matjanie (październik 1943)^[1]. 18 listopada 1944 otrzymał awans na dowódcę 2 Korpusu Armii Wyzwolenia Narodowego. Po wyzwoleniu kraju wyjechał na studia do Akademii Sztabu Generalnego im. K. Woroszyłowa^[2]. Po ich ukończeniu z wyróżnieniem objął stanowisko zastępcy szefa sztabu Armii Ludowej Republiki Albanii. W 1949 otrzymał awans na generała-majora i dowództwo nad korpusem artylerii armii albańskiej. W latach 1950–1956 był deputowanym do Zgromadzenia Ludowego^[4].

W kwietniu 1956 należał do grona oficerów, którzy na konferencji miejskiego komitetu partii w Tiranie skrytykowali przywódców partii i państwa, za prowadzoną przez nich politykę. Kadare został usunięty z armii, a następnie internowany w Kuçovej. Ostatnie lata życia spędził w obozie pracy w Zvërnecu.

W listopadzie 2003 został uhonorowany pośmiertnie orderem „Nderi i Kombit” (Honor Narodu). Jego imię nosi jedna z ulic w północno-wschodniej części Tirany, a także ulica w Gjirokastrze.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

↑ ^a ^b Azem Qazimi: Fjalor Enciklopedik i Viktimave te Terrorit Komunist, vol.4. Tirana: 2015, s. 98. ISBN 978-9928-168-01-6. (alb.).
↑ ^a ^b ^c VangjelV. Kasapi VangjelV., Tahir Kadare-Gjeneral, personalitet i shquar ushtarak [online], telegraf.al, 29 maja 2015 [dostęp 2016-11-24] [zarchiwizowane z adresu 2016-11-25] (alb.).
↑ Kristo Frashëri: Historia e levizjes se majte ne Shqiperi dhe e themelimit te PKSh-se 1878-1941. Tirana: 2006, s. 80. ISBN 99943-909-3-7.
↑ Ligjvenesit Shqiptare 1920-2005. = 2021-03-02 [online], parlament.al (alb.).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Kujtim Halili: Fjalor biografik ushtarak. Tirana: Emal, 2006. ISBN 99943-878-7-1. (alb.).

[fjalor-1] Azem Qazimi: Fjalor Enciklopedik i Viktimave te Terrorit Komunist, vol.4. Tirana: 2015, s. 98. ISBN 978-9928-168-01-6. (alb.).

[telegraf-2] VangjelV. Kasapi VangjelV., Tahir Kadare-Gjeneral, personalitet i shquar ushtarak [online], telegraf.al, 29 maja 2015 [dostęp 2016-11-24] [zarchiwizowane z adresu 2016-11-25] (alb.).

[frasheri-3] Kristo Frashëri: Historia e levizjes se majte ne Shqiperi dhe e themelimit te PKSh-se 1878-1941. Tirana: 2006, s. 80. ISBN 99943-909-3-7.

[parlamenti-4] Ligjvenesit Shqiptare 1920-2005. = 2021-03-02 [online], parlament.al (alb.).

[1]

[2]

[3]

[4]