Tarpaniola

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Model w Muzeum Narodowym Rolnictwa w Szreniawie

Tarpaniola – polski, prototypowy samochód rolniczo-terenowy.

Historia[edytuj | edytuj kod]

Samochód powstać miał w drodze rozwoju serii FSR Tarpan, we współpracy z włoskim Centro Stile Fiata. Prace rozpoczęto w drugiej połowie lat 70. XX wieku inspirując się stylistyką Range Rovera. Pierwszy model (typ I) w skali 1:5 był jednak dla decydentów polskiego przemysłu samochodowego rozwiązaniem zbyt luksusowym, jak na ówczesne warunki, w związku z czym włoscy styliści stworzyli około 1980 nowy, gipsowy model w skali 1:1 (typ II)[1]. Samochód ten miał być produkowany od 1984, jednak plany te pokrzyżowało wprowadzenie przez komunistów stanu wojennego. Kontrakt, który zawarto ze stroną włoską przewidywał, że ⅔ produkcji odbierałby Fiat i sprzedawał z wykorzystaniem własnej sieci dilerskiej. Pozostała część miałaby trafiać do Polski, a także innych państw strefy RWPG[2].

Zachowany model[edytuj | edytuj kod]

Do produkcji nigdy nie doszło. Zachował się gipsowy model w skali 1:1, który pozostaje w ekspozycji Muzeum Narodowym Rolnictwa i Przemysłu Rolno-Spożywczego w Szreniawie[1].

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Muzeum Narodowe Rolnictwa i Przemysłu Rolno-Spożywczego w Szreniawie, opis eksponatu in situ
  2. l, Tabun 17 Tarpanów ze stajni Szreniawa [online], www.tygodnik-rolniczy.pl [dostęp 2020-07-09] (pol.).