Teresa Zielińska (inżynier)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Teresa Zielińska
Państwo działania

 Polska

Data i miejsce urodzenia

1955
Hrubieszów

Profesor doktor habilitowana nauk technicznych
Specjalność: automatyka i sterowanie, robotyka
Alma Mater

Politechnika Warszawska

Doktorat

1987 – robotyka
Politechnika Warszawska

Habilitacja

25 marca 1996 – biocybernetyka i inżynieria biomedyczna
Instytut Biocybernetyki i Inżynierii Biomedycznej PAN

Profesura

10 października 2005

Profesor
uczlnia

Politechnika Warszawska; Wydział Mechaniczny Energetyki i Lotnictwa; Instytut Techniki Lotniczej i Mechaniki Stosowanej

Okres zatrudn.

1987–1998, od 2001

Odznaczenia
Złoty Krzyż Zasługi Medal Komisji Edukacji Narodowej

Teresa Zielińska (ur. 1955 w Hrubieszowie[1]) – polska inżynierka, profesor nauk technicznych, specjalistka w zakresie automatyki i robotyki, wykładowczyni Politechniki Warszawskiej.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Teresa Zielińska w 1979 ukończyła studia w zakresie elektroniki i automatyki na Politechnice Warszawskiej. Doktoryzowała się z robotyki na Wydziale Mechanicznym Energetyki i Lotnictwa PW w 1987[2]. W 1996 habilitowała się w dyscyplinie biocybernetyka i inżynieria biomedyczna w Instytucie Biocybernetyki i Inżynierii Biomedycznej im. Macieja Nałęcza Polskiej Akademii Nauk, przedstawiając dzieło Wykorzystanie własności chodu człowieka i zwierząt do syntezy ruchu maszyn kroczących[3]. W 2005 otrzymała tytuł profesora nauk technicznych[4].

Jej zainteresowania naukowe obejmują robotykę, w tym budowy systemów sterowania w czasie rzeczywistym; syntezę ruchu oraz projektowania nowoczesnych konstrukcji robotycznych – maszyn kroczących oraz robotów humanoidalnych; nawigację maszyn kroczących i robotów mobilnych[5]; biomechanikę; biorobotykę; humanoidy[2]. Opracowała prototyp czujnika do pomiaru sił stycznych oraz system sterowania zespołem autonomicznych maszyn kroczących[5].

Pracę zawodową rozpoczęła w 1979 jako asystentka w Polskiej Akademii Nauk. Od 1981 do 1986 była starszą programistką w Centrum Komputerowym Szkoły Głównej Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie. W 1987 została zatrudniona na Politechnice Warszawskiej. W międzyczasie wykładała przez pół roku także na Politechnice Turyńskiej (1990) oraz Loughborough University of Technology (1992). Odbyła również staż na Uniwersytecie Stanu Ohio (1995). W latach 1998–2001 oraz w 2005 pracowała na Uniwersytecie Technologicznym Nanyang w Singapurze. W 2001 wróciła na Politechnikę Warszawą, Instytut Techniki Lotniczej i Mechaniki Stosowanej Wydziału Mechaniczny Energetyki i Lotnictwa. Pełniła szereg funkcji, m.in. prodziekanki ds. ogólnych i nauki (2008–2012)[2] i wicedyrektorki Instytutu Techniki Lotniczej i Mechaniki Stosowanej[5].

Członkini Komitetu Automatyki i Robotyki PAN[3], wiceprzewodnicząca polskiego oddziału IEEE Robotics and Automation Society(inne języki) (2016–2019) oraz Sekretarz Generalna IFToMM(inne języki) (2011–2019)[5]. Członkini Rady Narodowego Centrum Nauki w latach 2018–2022[5].

Odznaczona Złotym Krzyżem Zasługi oraz Medalem Komisji Edukacji Narodowej[5].

Jej ojciec był lekarzem. Matka córki[1].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Profesor Teresa Zielińska - pytania i odpowiedzi [online], Małopolski Uniwersytet dla Dzieci [dostęp 2021-10-26] [zarchiwizowane z adresu 2020-10-23].
  2. a b c Prof. Teresa Zielińska [online], Zakład Teorii Maszyn i Robotów, 2 września 2021 [dostęp 2021-10-26] [zarchiwizowane z adresu 2021-09-02] (ang.).
  3. a b Prof. dr hab. inż. Teresa Zielińska, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI PIB) [dostęp 2021-10-26].
  4. Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 10 października 2005 r. nr 115-8-05 o nadaniu tytułu profesora (M.P. z 2005 r. nr 76, poz. 1063).
  5. a b c d e f prof. dr hab. Teresa Zielińska [online], Narodowe Centrum Nauki [dostęp 2021-10-26] [zarchiwizowane z adresu 2021-05-13].