Test transformacji limfocytów
Test transformacji limfocytów (LTT, z ang. lymphocyte transformation test) – metoda stosowana w biologii molekularnej, która pozwala na określenie zdolności proliferacyjnej uprzednio aktywowanych limfocytów.
Przebieg[edytuj | edytuj kod]
Test polega na wykonaniu kolejno:
- pobrania krwi
- hodowli komórkowej na płytce
- dodania antygenu
- dodania innych substancji (interferon, glutamina, surowica autologiczna)
- sześciodniowej inkubacji
- dodania znakowanej radioaktywnie tymidyny
- pomiaru promieniowania
Wynik testu określany jest jako pozytywny, gdy poziom promieniowania dla hodowli w obecności antygenu dwukrotnie przewyższa poziom dla hodowli bez podania antygenu.
Zastosowania[edytuj | edytuj kod]
- wykrywanie alergii na typowe antygeny (np. składniki pożywienia lub antybiotyki) oraz zapaleń skóry wywołanych kontaktem z haptenami, (np. niektórymi lekami, metalami ciężkimi, substancjami chemicznymi, rozpuszczalnikami)
- wykrywanie bakterii, np. powodującymi boreliozę
- sprawdzanie zgodności tkankowej
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Katarzyna Szatkowska. Test transformacji limfocytów w diagnostyce. „Internetowa Gazeta Medyczna”. 17, 2010-04-07. [dostęp 2013-08-06].
- Volker von Baehr, Wolfgang Mayer, Christa Liebenthal, Rudiger von Baehr i inni. Improving the in vitro antigen specific T cell proliferation assay: the use of interferon-alpha to elicit antigen specific stimulation and decrease bystander proliferation. „Journal of Immunological Methods”. 251 (1-2), s. 63-71, 2001. DOI: 10.1016/S0022-1759(01)00297-6. PMID: 11292482.
