Tetralogia epicka
| Autor |
Cyprian Kamil Norwid |
|---|---|
| Typ utworu |
opowiadanie i nowele |
| Data powstania |
1882-1883 |
| Wydanie oryginalne | |
| Miejsce wydania |
Warszawa |
| Język |
polski |
| Data wydania |
1901-1904 |
| Wydawca | |
Tetralogia epicka – cykl czterech utworów prozą Cypriana Kamila Norwida z lat 1882-1883.
Zawartość[edytuj | edytuj kod]
Na cykl składają się:
Charakterystyka[edytuj | edytuj kod]
Pod tekstem Stygmatu autor umieścił datę: 1883, co pozwala na określenie przybliżonej daty powstania całego cyklu na przełom 1882 i 1883. Genezą powstania cyklu była próba uzyskania pieniędzy na wyjazd do Włoch dla poratowania zdrowia, zagrożonego rozwijającą się gruźlicą. W liście z ok. 15 marca 1883 do Edwarda Bykowskiego poeta informował o zakończeniu pracy nad opowiadaniami i zamiarze sprzedania 1000 egzemplarzy po franku, co odjąwszy koszty, dawałoby 700 franków zysku. Realizacji projektu przeszkodził brak funduszy i niespodziewana śmierć poety w dwa miesiące później[1].
Tekst utworów, zapisanych na 87 luźnych kartach różnego formatu, ujętych w tekturową okładzinę i włożonych do dużej żółtej koperty przekazał Wacław Gasztowtt Zenonowi Przesmyckiemu. Przesmycki publikował je w kolejnych numerach Chimery: w 1901: «Ad leones», w 1902: Ostatnią z bajek i Tajemnicę lorda Singelworth, w 1904: Stygmat.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Norwid 1971 ↓, s. 527-530.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Cyprian Kamil Norwid: Pisma wybrane. T. 4. Warszawa: Państwowy Instytut Wydawniczy, 1968.
- Cyprian Kamil Norwid: Pisma wszystkie. T. 7. Warszawa: Państwowy Instytut Wydawniczy, 1971.