Thirza Stiles Cahoon
Thirza Stiles Cahoon (ur. 18 października 1789 w Lanesborough, zm. 21 listopada 1866 w South Cottonwood (ob. Murray)[1]) – pierwsza żona[2] Reynoldsa Cahoona, jedna z postaci wczesnej historii ruchu świętych w dniach ostatnich (mormonów).
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Urodziła się w Lanesborough w stanie Nowy Jork[1] jako córka Daniel Olds Stilesa i Abigail Farrington[1]. Przeniosła się do Newport w hrabstwie Herkimer około 1810[1], następnie zaś do Harpersfield w stanie Ohio (1811)[1]. W 1825 osiadła w okolicach Kirtland[1]. Zetknęła się z niedawno zorganizowanym Kościołem Jezusa Chrystusa Świętych w Dniach Ostatnich i ostatecznie została członkiem tej wspólnoty religijnej. Ochrzczona została przez Parleya P. Pratta 12 października 1830[1].
W kolejnych latach dosyć często zmieniała miejsce zamieszkania, podążając za migrującymi współwyznawcami. W czerwcu 1838 przeniosła się do Missouri[1], w 1839 do hrabstwa Lee w Iowa[1], wreszcie (około 1842) do Nauvoo w Illinois[1], w owym czasie centrum organizacyjnego Kościoła. Należała do działającego w tym mieście Stowarzyszenia Pomocy[1]. Dołączyła do kolejnej fali mormońskiej migracji, do doliny Wielkiego Jeziora Słonego dotarła 24 września 1848[1]. Pierwotnie zamieszkała w Salt Lake City[3], następnie około 1860[3] osiadła w South Cottonwood (późniejszym Murray) w hrabstwie Salt Lake[1], gdzie też zmarła[1].
11 grudnia 1810 poślubiła Reynoldsa Cahoona[1], urodziła ośmioro dzieci[3]. Połączona wieczyście ze swoim mężem w obrzędzie pieczętowania, podczas jednej z pierwszych w historii Kościoła ceremonii tego typu, prawdopodobnie przed czerwcem 1844. Włączona w skład Namaszczonego Kworum, utworzonego przez Josepha Smitha, twórcę ruchu świętych w dniach ostatnich oraz prezydenta Kościoła[4]. Jako jedna z siedemnastu kobiet otrzymała drugie namaszczenie za życia Smitha[5], w obrzędzie zarezerwowanym wówczas dla mormońskich przywódców oraz dla niektórych z ich małżonek (12 listopada 1843)[6]. Jako jedna z pierwszych kobiet w Nauvoo wzięła również udział w ceremonii obdarowania (29 października 1843)[7].
Cieszyła się zaufaniem Josepha Smitha i jako jedna z pierwszych poznała naukę o małżeństwach poligamicznych[2]. Była też jedną z pierwszych kobiet, której małżonek wprowadził tę naukę w życie[2][8].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c d e f g h i j k l m n o The Joseph Smith Papers: Cahoon, Thirza Stiles. [w:] People [on-line]. josephsmithpapers.org. [dostęp 2021-04-14]. (ang.).
- ↑ a b c University of Virginia: Cahoon. [w:] Mormon Studies [on-line]. mormonstudies.as.virginia.edu. [dostęp 2021-04-15]. (ang.).
- ↑ a b c The First Fifty Years of Relief Society: Thirza Stiles Cahoon. [w:] People [on-line]. churchhistorianspress.org. [dostęp 2021-04-14]. (ang.).
- ↑ Bergera 2002 ↓, s. 55.
- ↑ Anderson 2003 ↓, s. 152.
- ↑ Buerger 1983 ↓, s. 22.
- ↑ Buerger 1983 ↓, s. 23.
- ↑ Bergera 2002 ↓, s. 49.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Gary James Bergera. The Earliest Eternal Sealings for Civilly Married Couples Living and Dead. „Dialogue: A Journal of Mormon Thought”. 35 (3), s. 41–66, 2002. Dialogue Foundation. ISSN 1554-9399.
- David John Buerger. The Fulness of the Priesthood":The Second Anointing in Latter-day Saint Theology and Practice. „Dialogue: A Journal of Mormon Thought”. 16 (1), s. 10–44, 1983. Dialogue Foundation. ISSN 1554-9399.
- Devery S. Anderson. The Anointed Quorum in Nauvoo, 1842-45. „Journal of Mormon History”. 29 (2), s. 137-157, 2003. ISSN 0194-7342.